یکشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۳

در نخستین روز سال ١٤٠٣ علی خامنه‌ای طی سخنانی اذعان کرد که هیچ برنامه و راه حلی در مقابل بحران اقتصادی مزمن و ریشه‌داری که سالهاست زندگی و معیشت کارگران و توده‌های مردم زحمتکش و تهیدست جامعه را به فقر و فلاکت کشانده، ندارد. او در مضحکۀ نامگذاری سال، امسال را به عنوان راهکار برون رفت از بحران اقتصادی تعیین طرح کرد و گفت: “امسال را سال جهش تولید با مشارکت مردم” می نامد. این درحالی است که هیچ یک از هدف گذاریهای سالهای قبل خامنه‌ای محلی از اِعراب نداشتند و اوضاع اقتصادی ایران سال به سال بدتر و وخیم تر از گذشته شده است. خامنه‌ای با تجاهُل بحران عمیق اقتصادی حکومت را “نقطه ضعف در مسائل اقتصادی” نامید و گفت: “کلید حل مشکلات اقتصادی ازجمله تورم، اشتغال و ارزش پول ملی، مسئلۀ تولید است”.  

خامنه‌ای در بخشی دیگر از سخنانش با تائید اکاذیب رئیسی قاتل در مورد رشد اقتصادی و کاهش تورم و مقصر قلمداد کردن دولتهای پیشین، به حمایت از او به توجیه شکست و ناتوانی دولت رئیسی پرداخت و گفت: “کارهای انجام شده در زمینۀ مهار تورم و رشد تولید در سال گذشته خوب بود اما نه به قدر مطلوب. در ضمن نباید توقع داشت چنین موضوع مهمی در مدت یک سال تحقق کامل یابد. زیرا سالها است دولتهای جمهوری اسلامی به دلیل انبوهی از سیاستهای ارزشی داخلی و خارجی نتوانسته‌اند آن را حل کنند”. فریبکاری خامنه‌ای در نامگذاری سال باصطلاح “جهش تولید” و توجیه شکست دولت رئیسی در همۀ عرصه ها و به ویژه در عرصۀ اقتصاد در حالی است که سالها ست اکثر کارخانه ها و مراکز تولید در ایران یا از کار افتاده و به کلی بسته شده‌اند و یا با حداقل ظرفیت تولید کرده‌اند. اما او خوب می‌داند که مشکل اصلی حکومت اسلامی بن‌بست در بحرانهای عمیق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می باشد که رژیم سالهاست در آن دست و پا می‌زند. بحرانهایی که ساختار سیاسی و ایدئولوژیک و اداری رژیم آنها را تشدید کرده، زندگی و معیشت کارگران و دیگر اقشار زحمتکش و تهیدست جامعه را به فلاکت نشانده و با نامگذاری های شعاری و بی پایه قابل حل نمی باشد.

ابراهیم رئیسی نیز در پیام نوروزی، بی شرمانه به تعریف و تمجید از عمل‌کرد دولتش در تحقق پیشرفت، رشد اقتصادی و کاهش تورم پرداخت. او گفت :”از ابتدای این دولت برخی از افراد مدعی بودند که تورم سه رقمی خواهد شد. اما امروز برعکس آن تورم در مسیر نزولی قرار گرفته است”. اکاذیب و دروغگویی های خامنه‌ای و رئیسی در رابطه با رشد تولیدات و کاهش تورم درحالی است که هم مرکز آمار رژیم و هم مراکز مالی جهانی خلاف آنرا نشان داده اند. مرکز آمار جمهوری اسلامی چند روز قبل اعلام نمود که رشد تولید ناخالص داخلی در ایران در پایئز سال گذشته در زمینه‌های صنعت و معادن، کشاورزی، تأمین آب و برق و گاز نه تنها هیچ پیشرفتی نداشته است بلکه زیر صفر و منفی هم بوده است. بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول نیز رشد اقتصادی جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۲ را نزولی ارزیابی کرده بود. مهمتر اینکه خود کارگران و مردم تهیدست جامعه می‌بینند که روزانه گرسنه تر و سفره‌هایشان خالی تر می شود. اوضاع وخیم اقتصادی در حالی است که پاییز سال گذشته جمهور اسلامی در سازش با آمریکا و دیگر قدرتهای سرمایه داری توانست میزان فروش نفت نسبت به سال ١٤٠١ را ٢٢ در صد افزایش دهد و آنرا به حساب پیشرفت اقتصادی و رشد تولید معرفی کند. “اُپک” سازمان کشورهای صادر کنندۀ نفت نیز میزان تولیدات نفتی جمهوری اسلامی از پائیز سال گذشته تا کنون را روزانه ٣ میلیون و ١٦٠ هزار بشکه برآورد کرده است.  

اما این درآمد کلان حاصل از فروش نفت کجاست؟ چرا با وجود چنین درآمد کلانی، رژیم اسلامی برای تأمین کسری بودجه به جیب و سفره کارگران چشم طمع دوخته و در بودجۀ سال ۱۴۰۳ افزایش ۶۹ درصدی مالیاتها را گنجانده است؟ چرا اوضاع معیشتی کارگران و مردم زحمتکش و تهیدست جامعه در این مدت فلاکتبار تر شده است؟ چرا حداقل دستمزد کارگران سه مرتبه پایین تر از خط فقر تعیین شده است؟ چرا از ایجاد اشتغال برای جوانان بیکار خبری نیست؟ چرا به اعتراف خود رژیم نرخ تورم به ٤٥ درصد رسیده است؟ چرا قدرت خرید مردم روز به روز بیشتر کاهش پیدا می کند؟ جواب این چراها از نظر توده‌های مردم روشن است. آنان روزانه از برملا شدن دزدیها و اختلاسهای دهها و صدها هزار میلیارد تومانی سران و مسئولان حکومت اسلامی مطلع می‌شوند.

تنها در یک ماه گذشته بر اثر اختلافات درونی حکومت، پرونده های فساد مالی و دزدی کلان معاون اول قوۀ قضائیه و کاظم صدیقی امام جمعه تهران برملا شدند؛ اخبار افزایش سرسام آور بودجۀ نظامی دم و دستگاههای سرکوب امنیتی و نظامی را می شنوند؛ درحالی که در بودجۀ امسال نیز بودجه‌ای برای طرحهای عمرانی درنظر گرفته نشده اس، از افزایش هزینه‌های کلان سیاست منطقه‌ای رژیم در کمکهای بی‌دریغ به جریانات تروریست و ارتجاعی اسلامی وابسته تحت نام “محورمقاومت” خیر دارند. به همین دلیل از نظر آنان کل حاکمیت اسلامی مسئول بحرانها و اوضاع مصیبت باری است که در چهار دهۀ گذشته دامنگیر کارگران و مردم زحمتکش ایران شده است.
به همین دلیل توده‌های مردم نیز در مضحکۀ انتخابات اخیر، پاسخ خود به دروغها و فریبکارهای خامنه‌ای و دیگر سران رژیم را نیز کف دستشان گذاشتند و نشان دادند که جمهوری اسلامی را نمی‌خواهند و خواهان سرنگونی آن هستند. البته این تنها بخش کوچکی از عکس‌العمل مردم به رژیم اسلامی بود. برخلاف موعظه‌های خامنه‌ای در پیام نوروزی امسال، کارگران و مردم تهیدست جامعه در طی ٤٥ سال گذشته هیچ‌گاه خبر خوب و شیرینی از جمهوری اسلامی نشنیده‌اند. آنچه دیده اند و تجربه کرده‌اند خبرها و اقدامات تلخ و ناگوار بوده است، خبر فقر و گرسنگی بوده، خبر جنگ و کشتار بوده، خبر اعدام، سرکوب، زندان و شکنجه بوده است. از این رو کارگران و توده های معترض مردم ایران راه نجات از این اوضاع فاجعه بار را در سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی فاسد سرمایه داران ایران می دانند.  

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv