چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۴ | 04 - 06 - 2025

Communist party of iran

ادامه اعتصاب سراسری کامیون رانان زیر فشار تهدید و سرکوب و بگیر و ببند

 اعتصاب سراسری رانندگان خودروهای سنگین و کامیونداران در ایران روز یکشنبه ۱۱ خرداد وارد یازدهمین روز خود شد. تداوم این اعتصاب و گسترش آن به ۱۵۵ شهر در سراسر ایران، به رغم فشار دستگاههای سرگوبگر حکومت اسلامی و تهدیدات و دستگیری فعالین آن، نشانه عزم راسخ و درایت و پختگی رهبران آن است. “اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسر ایران” در این مدت توانسته ضمن طرح مطالبات این اعتصاب، همبستگی و اتحاد صفوف کامیون رانان را ارتقا بخشیده و با هوشیاری توطئه های عوامل دستگاههای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی برای به شکست کشاندن این اعتصاب را خنثی کند. از سوی دیگر این اعتصاب توانسته موج وسیع حمایت و پشتیبانی تشکلهای کارگری، شوراها و نهادهای صنفی، بازنشستگان، جمعی از زنان زندانی سیاسی و غیره را نیز نه تنها در داخل حتی در خارج ایران، به خود جلب کند. در واقع می توان این اعتصاب را یک نقطه عطف دیگر در حرکت روبه پیش جامعه به حساب آورد.


این اعتصاب حتی در آنسوی مرزها از حمایت و پشتیبانی هم سرنوشتان شان بهره مند بوده است. روز یکشنبه ۱۱ خرداد در حالی که جادەها و گذرگاههای مرزی در کردستان همچنان خالی از کامیونهای باری بود، رانندگان کامیون در آنسوی گذرگاههای مرزی در اقلیم کردستان علیرغم یازده روز انتظار برای حمل بارهایی که از کردستان ایران می رسند، در دیدارهای تلویزیونی نه تنها گلەمند نبودند بلکه با صراحت از حق اعتصاب هم سرنوشتان خود در آنسوی مرز دفاع می کردند. آنان با توضیح اوضاع نابسامان معیشتی در ایران، اعتصاب را حق مسلم رانندگان و کامیون داران دانسته و برایشان آرزوی موفقیت می کردند.

بنا به آمارهای رسمی بیش از ۵۵۰ هزار راننده کامیون در ایران به کار مشغولند. تداوم اعتصاب بخش بزرگی از کامیون رانان صنعت حمل و نقل، یکی از زیر ساخت های اقتصادی ایران را فلج کرده و چرخه تولید در بخشی از صنایع و خدمات را متوقف و اقتصاد نحیف و ورشکسته حکومت اسلامی را بیش از پیش در بحران فروبرد. این اعتصاب در همان حال که  اهمیت سازمانیابی و نقش اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان را در سازماندهی این اعتصاب را نشان دهد،  می تواند الگو و نمونه موفقی در سازماندهی اعتصاب سراسری  برای بخش های مختلف جنبش کارگری ایران باشد. اعتصاب رانندگان و کامیونداران حلقەای از اعتصابها و اعتراضات وسیع و روزانه  کارگران ایران است که اهمیت تشکل های طبقاتی و توده ای مستقل از دولت را به طور برجسته نشان می دهد. به قول عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای رژیم، “همه جای ایران اعتراض و اعتصاب است، کامیونداران، معدن داران، سیمان کاران، کارخانه داران، رانندگان کامیون و خودروهای سنگین، نانوایان، بازنشستگان همه معترض هستند”. البته از نظر این کارگزار برآشفته و نگران بقای رژیم، این حجم از اعتراض طبیعی نیست و حتمأ باید از خارج و توسط باصطلاح “دشمنان نظام اسلامی” دستی پشت پرده در کار باشد. 


دستگاههای امنیتی حکومت اسلامی نیز با همین رویکرد از همان ابتدا با تهدید و ارعاب و دستگیری رانندگان و کامیون داران و تلاش نخ نمای ننگین وادار کردن بعضی از آنان به انجام مصاحبه تلویزیونی تحت شکنجه های وحشیانه، را تکرار کردەاند. با این حال تا کنون موفق به شکستن اعتصاب نشدەاند. این ترفند رژیم نه تنها برایش بهرەای نداشته است، بلکه خواست آزادی فوری و بی قید و شرط  دستگیر شدەگان در صدر مطالبات “اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسر ایران” قرار گرفته و در تمام اطلاعیەها و بیانیەهای حمایت و پشتیبانی از این اعتصاب نیز بر آن تأکید شده است. 


روز یکشنبه ۱۱ خرداد نیز بازنشستگان معترض در اعتراضات خود در شهرهای اهواز، رشت و اصفهان بار دیگر همبستگی خود با اعتصاب رانندگان و کامیونداران را با شعار “راننده زندانی – کامیون دار زندانی، آزاد باید گردد، را فریاد زدند. دیگر تشکلهای کارگری از جمله سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، شوراهای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، شوراهای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)، سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، کارگران برق و فلز کرمانشاه، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، گروه اتحاد بازنشستگان، بازنشستگان خوزستان، جمعی از فعالین مدنی و زیست‌محیطی سنندج، تشکلهای پرستاری و دانشجویی و بسیاری دیگر نیز طی اطلاعیه و بیانیەهایی حمایت و پشتیبانی خود از اعتصاب رانندگان و کامیونداران را اعلام کردەاند.

در چند ماه اخیر و با تشدید بحران اقتصادی حکومت اسلامی، دولت پزشکیان برای جبران به قول خود “ناترازی” مالی، به سفره رانندگان کامیون و کامیون داران نیز دست برده است. دولت با افزایش قیمت گازوئیل و سه نرخی کردن آن، با کاهش سهمیه گازوئیل برای کامیون داران و افزایش حق بیمه رانندگان به سه میلیون و سیصد هزار تومان، فشار اقتصادی بر کامیون داران را افزایش داده است. کامیون داران بارها گفتەاند: “بخش قابل توجهی از درآمدمان باید صرف پرداخت به شرکتهای بیمه شود، اما نه اکنون از خدمات درمانی بیمه اجتماعی بهره می بریم و نه در زمان بازنشستگی حقوقمان کفاف هزینەهای زندگی می کند”. بالا رفتن روزانه بهای قطعات و لوازم مورد نیاز رانندگان و کامیون داران از جمله بالا بردن سهم کمیسیون باربری‌ها از ۱۳ درصد به ۴۵ درصد، افزایش قیمت روغن موتور و افزایش قیمت لاستیک خودرو از ۱۵ میلیون تومان در سال گذشته به ۳۰ میلیون تومان در حال حاضر بخش دیگری از مشکلات آنان است. 


اعتصاب گسترده رانندگان کامیون و کامیون داران که کل فضای سیاسی جامعه را تحت تأثیر قرار داده است بر نگرانی امنیتی رژیم افزوده و دولت را وادار به دادن وعده و وعیدهایی کرده است. فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت پزشکیان اعلام کرد که توافق شده قیمت گازوئیل برای کامیون داران افزایش نیابد، سهمیه های گازوئیل آنان کم نشود و هزینه بیمه افزایش نیابد. اما رانندگان و کامیون داران اعتمادی به قول و قرارها و وعده وعیدها حکومت اسلامی ندارند. با وجود این طرح این وعده وعیدها نشانه عقب نشینی حکومت اسلامی در مقابل اراده قاطع و خواست رانندگان و کامیونداران است.  اما در شرایط بحران عمیق اقتصادی حکومت اسلامی هیچ چشم اندازی برای بهبود شرایط زندگی کارگران و مردم زحمتکش وجود ندارد. تداوم و گسترش اعتصابات و اعتراضات هماهنگ و سراسری برای تحیمل خواست و مطالبات ابزاری است در دست کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه که با آن رژیم جمهوری اسلامی را از تعرض به کار و زندگی و معیشت خود به عقب برانند.


در شرایط نبود تشکل های توده ای و طبقاتی سراسری کارگران که بتوانند مبارزات پراکنده کارگران را یکپارچه و در ابعاد سراسری رهبری کنند، این رهبران و فعالین کارگری در مراکز مختلف صنعتی و خدماتی هستند که در ارتباط و پیوند و همکاری با هم و با ایجاد شورای همکاری قادر خواهند شد تا حدودی خلاء نبود تشکل های توده ای و سراسری کارگران را پر کنند. در اوضاع متحول کنونی به هم مرتبط شدن فعالان و رهبران جنبش کارگری در مؤسسات و رشته های مختلف تولیدی و خدماتی، نهادینه کردن این ارتباطات و همکاری ها و ایجاد هماهنگی برای همزمان کردن و سراسری کردن اعتصابات کارگری است. اعتصاباتی که می توانند به ستون فقرات اعتصابات سیاسی توده ای برای به زیر کشیدن رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی تبدیل شوند.


سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv

اشتراک در شبکه های اجتماعی: