پنجشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۱

اخراج و بازداشت کارگران مجتمع مس سونگون ورزقان همچنان ادامه دارد. مدیریت این مجتمع از روز یکشنبه ۲۶ تیرماه،  اقدام به بستن کارت تردد نزدیک به ۳۰ تن از کارگران شاغل در شرکت آهن آجین کرد. به این ترتیب بدون اطلاع قبلی این کارگران را از کار اخراج کرده است. هر کدام از این کارگران بین ۱۵ تا ۲۵ سال سابقه کار داشتند و قراردادهای کاریشان به اتمام نرسیده بود.

روزهای شنبه و یکشنبه ۲۵ و ۲۶ تیرماه نزدیک به ۱۵ تن از کارگران مجتمع مس سونگون ورزقان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. کارگران یاد شده تحت قرارداد شرکت‌های پیمانکاری مبین و آهن آجین می‌باشند. این کارگران روز پنجشنبه ۲۴ تیرماه،  به صورت تلفنی به اداره اطلاعات احضار و سپس بازداشت و به زندان اهر منتقل شدند. پیش از این، در روزهای ۲۱ و ۲۲ تیرماه نیز، عده‌ دیگری از کارگران بازداشت شدند. گفته می‌شود مدیر مجمتع مس سونگون ورزقان به نام رضوی به همراه رئیس امور اداری شرکت آهن آجین به نام نعمت‌پور و رئیس کارگاه این شرکت به نام علیپور در پشت پرده دستگیری کارگران می‌باشند. اسامی تعدادی از کارگران بازداشت شدگان به شرح زیر است : کاظم شاهی، صالح محمدی، محمد محمودی، اسماعیل عبادی، حاج زیاد محمودی، ولی‌الله محمودی، ارشد کاظم‌پور، جعفر عباسپور، مهرداد منفرد، فرزاد زالی‌زاده، اسماعیل ایزدخواه، خدایی، کریم کریم‌زاده، صالحی، محبوب اسماعیلی، بهنام زارعی و…

اعتصاب کارگران مجتمع مس سونگون ورزقان از روز سه‌شنبه ۱۴ تیرماه ۱۴۰۱ در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان و بازداشت ۲ تن از همکارانشان آغاز شد. نیروی‌های امنیتی در روز ۱۷ تیر ماه به محل تحصن کارگران حمله کرده و با تخریب چادرهای آنها اقدام به دستگیری ۷ تن از کارگران کرده بودند. پس از آن مقامات حکومتی ضمن تهدید کارگران به آنها وعده آزاد شدن همکاران‌شان را داد. اما با پایان اعتصاب شمار دیگری از کارگران بازداشت شدند. در ادامه مدیران شرکت اقدام به انتقال تعدادی از کارگران سایر معادن به معدن سونگون کرده‌اند تا به جای کارگران اعتصابی مشغول بکار شوند.

مجتمع مس سونگون ورزقان، در شهرستان ورزقان آذربایجان شرقی واقع شده است، یکی از بزرگترین معادن مس ایران می‌باشد. این معدن در ۱۳۰ کیلومتری تبریز واقع شده است. کارگران پیمانکاری مجتمع مس سونگون ورزقان در سال گذشته نیز بارها دست به اعتصاب و حرکت‌های اعتراضی زدند. علت این حرکت‌های اعتراضی نیز محقق نشدن وعده‌های کارفرمایان و پیمانکاران بوده است. یکی از خواسته‌های جدی کارگران معترض، همسان‌سازی دستمزد بین کارگران رسمی و پیمانی است. اما کارفرمایان تاکنون به این خواسته کارگران پاسخ نداده و سعی دارند با تهدید و دستگیری از گسترش اعتراضات کارگران جلوگیری کنند.