اخراج رژیم اسلامی از “سازمان جهانی کار” خواست کارگران است!
پنجشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۲
روز دوشنبه ١٥ خرداد ماه و در روز آغاز به کار اجلاس یازده روزۀ سازمان جهانی کار در ژنو، هشت تشکل کارگری و معلمان به همراه با تعداد زیادی از دیگر فعالین کارگری در ایران، با انتشار نامۀ سرگشادەای خواهان «اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار(ILO) و عدم اجازه به هیئت جمهوری اسلامی برای شرکت در آن اجلاس شدند. این تشکلها در نامۀ خود با اشاره به سیاستهای اقتصادی جمهوری اسلامی که موجب فقر و فلاکت گسترده برای کارگران و مردم تهیدست جامعه شده است، اعلام کرده‌اند جمهوری اسلامی همیشه و به ویژه در جریان جنبش سراسری اخیر اعتصاب و اعتراضات برحق کارگران، معلمان، بازنشستگان، زنان، پرستاران، فعالان دفاع از حقوق کودکان را تنها با اعدام و سرکوب گسترده پاسخ داده است. تشکلهای مزبور در نامۀ خود ضمن اعتراض به مماشات و سازشهای سازمان جهانی کار با جمهوری اسلامی تأکید کرده‌اند که: “جمهوری اسلامی به هیچ وجه نمایندۀ کارگران و معلمان و مردم ایران نیست” و از شرکت کنندگان در اجلاس سازمان جهانی کار خواستەاند که: “سرکوبگریها و نقض فزایندۀ حقوق کارگران و معلمان و به خصوص نقض حق تشکل یابی مستقل کارگری و نقض حق برپایی تجمعات اعتراضی از جانب جمهوری اسلامی را که از پایه‌ای ترین حقوق مردم در هر جامعه‌ای است، محکوم کنند”.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، شورای سازماندهی کارگران غیر رسمی نفت، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های کارگری، شورای بازنشستگان ایران، صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشان، سندیکای نقاشان استان البرز و مدافعان لغو کار کودکان طی این نامه سرگشاده از هیئتهای کارگری در آن اجلاس خواستەاند که تلاش برای آزادی تمامی کارگران و معلمان و فعالان اجتماعی و توقف فوری موج اعدامها توسط جمهوری اسلامی را در دستور کار خود قرار دهند. آن تشکلها در بخش دیگری از آن نامۀ سرگشادۀ خود مشخصأ به دستگیری ۲۲ نفر از فعالان کارگری و ۱۹ تن از فعالین جنبش معلمان ( با ذکر اسامی) اشاره کرده‌اند که طی ۹ ماه گذشته تنها به جرم شرکت در اعتراضات دستگیر و تا کنون همچنان در زندان و تحت شرایط غیر انسانی بسر می برند.
کانون مدافعان حقوق کارگری نیز در بیانیەای به همین مناسبت با اشاره به وجود بیش از چهار میلیون کودک کار و چندین میلیون کارگر بازنشسته که زیر خط فقر زندگی می کنند و اشاره به وجود تبعیض جنسیتی از تشکلهای مستقل کارگری جهانی خواسته که از مبارزات کارگران در ایران حمایت و پشتیبانی کنند و مانع حضور هیئت فرمایشی جمهوری اسلامی در آن اجلاس گردند و آنان را به رسمیت نشناسند.
رضا شهابی زندانی سیاسی و چهرۀ فعال و سرشناس کارگری در شرکت واحد اتوبوسرانی نیز از زندان، نامه‌ای به نمایندگان شرکت کننده در اجلاس سازمان جهانی کار نوشته و خواستار آن شده که هیئت جمهوری اسلامی برای شرکت در آن اجلاس را به رسمیت نشناسند زیرا آنان نمایندۀ کارگران ایران نیستند بلکه همواره علیه کارگران و ابزار دست کارفرما و دستگاههای امنیتی رژیم برای اِعمال فشار بر کارگران بوده‌اند.
اما علاوه بر فعالین و تشکلهای داخل کشور، تعداد زیادی ازاتحادیه‌ها و تشکلهای کارگری در سایر کشورها از جمله کنفدراسیون دمکراتیک کار فرانسه، جامعۀ اقدام صنفی ژنو در سویس، کنفدراسیون کار ایتالیا، اتحادیۀ خدمات عمومی و تجاری بریتانیا، با انتشار بیانیۀ مشترکی ضمن ابراز حمایت و پشتیبانی از کارگران و معلمان ایران سازمان جهانی کار را مورد حمله و سرزنش قرار داده‌اند که نه تنها اقدام مناسبی علیه جمهوری اسلامی به خاطر نقض حقوق اولیه کارگران انجام نداده است بلکه نمایندگان رژیم را به آن اجلاس دعوت کرده است. این اتحادیه‌ها به دلیل نقض آشکار حقوق اولیه کارگران ایران توسط جمهوری اسلامی، با کارگران ایران ابراز همبستگی کرده و خواهان اخراج نمایندگان رژیم از سازمان جهانی کار شده‌اند. اتحادیەهای مذکور در بیانیۀ خود از سایر اتحادیه‌های کارگری خواستەاند که در روز نهم ژوئن در ژنو در تحصنی که علیه جمهوری اسلامی برگزار خواهند کرد، با آنان همراه شوند. اتحادیۀ بزرگ و اصلی کارگری دانمارک نیز با انتشار بیانیۀ مشترکی ضمن حمایت از کارگران ایران اعلام کرده‌اند که جمهوری اسلامی بطور سیستماتیک همۀ مقاوله نامه های سازمان جهانی کار و حقوق بنیادین کارگران را نقض کرده است. لذا از کارگران ایران و تحصن و تظاهرات نهم ژوئن در مقابل محل اجلاس سازمان جهانی کار پشتیبانی خواهند کرد و خود نیز روز نهم ماه ژوئن در دانمارک تظاهرات بر پا می‌دارند وخواهان اخراج نمایندگان رژیم از سازمان جهانی کار و پذیرش نمایندگان واقعی کارگران ایران در این سازمان خواهند شد. اتحادیۀ پرستاران دانمارک نیز از آن تظاهرات حمایت به عمل آورده اند.
واقعیت این است که افراد هیئت اعزامی جمهوری اسلامی برای شرکت در اجلاس جهانی کار، نمایندۀ سرمایه داران بخش خصوصی و دولتی و از دست اندرکاران سرکوب و کشتار و از پایمال کنندگان حقوق کارگران ایران هستند. دعوت سازمان جهانی کار سازمان ملل از جمهوری اسلامی برای شرکت در اجلاس سالانه خود، نشانه بی توجهی این سازمان به حقوق کارگران و تودەهای مردم زحمتکش ایران و در زد و بند و معامله با رژیم کارگر ستیز و زن ستیز جمهوری اسلامی است. اجلاس امسال سازمان جهانی کار در شرایطی برگزار می‌شود که جمهوری اسلامی هزاران کارگر و معلم و دانشجو و بازنشسته را مورد حمله و ضرب و شتم و زندان و شکنجه و قتل قرار داده است. این اجلاس در شرایطی برگزار می‌شود که جمهوری اسلامی سرمایه دستمزدهای چهار مرتبه زیر خط فقر را به کارگران تحمیل کرده است و امنیت شغلی و اجتماعی را از آنان سلب کرده است. هزاران کارگر را به جرم شرکت در اعتراض علیه بی حقوقی و سرکوب و کشتار از کار اخراج کرده است. در چنین شرایطی دعوت از رژیم منفور جمهوری اسلامی برای شرکت در اجلاس جهانی کار لکۀ ننگی در پروندۀ این نهاد سازمان ملل خواهد بود.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له