اجلاس ناتو، تدارک برای رویاروئی های بزرگتر
چهارشنبه ۱۵ تیر ۱۴۰۱
اجلاس سالیانۀ پیمان جنگی ناتو در روزهای بیست وهشت تا سی ام ماه ژوئن، برابر با هفتم تا نهم تیرماه در مادرید پایتخت اسپانیا برگزارشد. از قبل روشن بود که این اجلاس با اجلاس سه دهه گذشته ناتو تفاوت خواهد داشت. ناظران سیاسی به یاد دارند که سه سال پیش ترامپ ناتو را منسوخ شده اعلام کرد و مکرون رییس جمهور فرانسه آنرا گرفتار مرگ مغزی دانست. اما اکنون به شکرانۀ جنگ اوکراین ناتو از مرگ مغزی رهایی یافته و به مثابۀ یک پیمان جنگی خود را برای رویاروئی با رقبا آماده میکند. در روز دوم اجلاس یک طرح جامع واستراتژیک مورد تصویب قرار گرفت. مضمون این طرح ساختن یک “مدل جدید نیروی نظامی” در ابعاد گسترده و آماده برای دخالت فوری جهت رویاروئی های نظامی است. در مرکز این طرح تقویت هر چه بیشتر جناح شرقی ناتو قرار داشت. مضافا اینکه عضویت فنلاند وسوئد مورد تصویب قرار گرفت. هرچند که ترکیه تا آخرین روزها در مقابل عضویت فنلاند وسوئد مقاومت کرده و آنرا منوط به تعهد آن دو کشور در ارتباط با تقاضای ترکیه کرده بود . دولت های سوئد و فنلاند در همان شب اول اجلاس اعلام کردند که آماده اند مسئله تروریست بودن کسانی که مورد درخواست ترکیه هستند را مورد بررسی قرار دهند. همچنین این دو کشور همراه ترکیه بر سر ایجاد مکانیسم مشترکی برای تقویت همکاری با هدف مبارزه با تروریسم و جنایات سازمان یافته به تفاهم رسیدند.
بایدن با توجه به گسترش بال شمالی ناتو از ناتوئیزه کردن اروپا سخن راند. طرح جدید از روسیه به مثابه یک دشمن مهم وخطرناک نام برده وبر خلاف آخرین طرح مصوب سال ۲۰۱۰ میلادی برای اولین بار از چین به مثابه یک نیروی “چالش برانگیز” در مورد “امنیت وارزشهای غرب” نام برد. طبق این “مدل جدید نیروی نظامی”، بازسازی بسیار گستردۀ ساختار نظامی در دستور کار قرار میگیرد. اگر تا کنون نیروی ضربتی ناتو شامل چهل هزار نیرو بود که باید حداکثر در یک مدت زمانی سی روزه وارد عمل شود، اکنون این نیرو به سیصد هزار نفر افزایش یافته و باید خود را در فاصله زمانی ده تا پنجاه روزه آماده سازد. جهت سرعت بخشیدن به عملیات این نیروی ضربتی هر کدام از دولت های عضو موظف میشوند که نیروی ضربتی خود را در یک کشور معین عضو ناتو بکار گیرند. بایدن اعلام کرد که سربازان آمریکائی مستقر در اروپا تا سقف صد هزار نفر افزایش خواهند یافت. بی جهت نبود که دبیرکل اتحادیه نیروهای نظامی آلمان اعلام کرد که ناتو به سوی “مسئولیت جهانی گذشته خود” و در این بستر به جانب “جنگ سرد دوم” در حرکت است. بسیاری از دولتمردان از “ارزشهای مشترک ناتو” سخن به میان آوردند. پاسخ به درخواستهای اردوغان وچشم بستن بر حملات دائمی وگستردۀ ارتش ترکیه در شمال عراق وسوریه جوهر واقعی به اصطلاح “ارزش های مشترک” را نشان میدهد که ناتو آنرا در بوق وکرنا میدمد. در واقع این امنیت مردم کردستان در سوریه و ترکیه است که در اولین گام قربانی گسترش ناتو با سوئد وفنلاند میشوند. و البته اردوغان با چراغ سبز ناتو دست بازتری برای سرکوب مخالفین خود در داخل و بلند پروازی هایش در منطقه خواهد داشت. همین “ارزشهای مشترک” است که به ناتو ویا اعضاء آن اجازه میدهد که به نام مبارزه با، به اصطلاح تروریسم وآزادی زن تمام شیرازۀ کشورهای لیبی، سوریه، عراق و افغانستان رامنهدم ساخته ومیدان را برای تاخت وتاز تروریسم جریانات اسلامی مهیا ساخته و همزمان جنگ های نیابتی را توسط دولتهای مرتجع منطقه سازمان دهند.
اکنون یک بار دیگر غرب از ورود به دورۀ جدیدی از “جنگ سرد” و “مسئولیت جهانی گذشتۀ” ناتو سخن میراند. اما واقعیت این است که از همان ابتدا تحت نام جنگ سرد، گرمترین جنگها توسط امپریالیسم آمریکا و اولین کشورهای عضو ناتو به پیش برده شدند. جنگ در یونان، کره، هندوچین، فیلیپین، وتعدادی از کشورهای افریقائی نمونه هائی از همین جنگ های ر داغ در دورۀ “جنگ سرد” بودند. جنگ سرد در واقع افسانه ای بیش نبود که براین ادعای دروغین متکی بود که بعد از پایان جنگ جهانی دوم، جنگهای نظامی پایان یافته و دورۀ جدیدی از مناقشات بین “جهان آزاد” غرب و “بلوک شرق” آغاز شده است.
هدف اساسی از ایجاد ناتو بنا به گفته “برژینسکی” مشاور تبلیغات انتخاباتی جانسون وبعدها مشاور امنیتی کارتر، چه درزمان ایجاد وچه اکنون که با پیوستن سوئد وفنلاند به سی ودو کشور رسیده است، “تسخیر وبهره وری از اروپا و بویژه روسیه تحت رهبری آمریکا” است. این افسانه ای بیش نیست که گفته میشود ناتو از ” تولیدات جنگ سرد” است. در واقع پیمان ناتو تولید امپریالیسم آمریکا جهت پاسخگوئی به گسترش نفوذ آن است که ایده ایجاد آن حتی قبل از جنگ جهانی دوم در میان استراتژیستهای این کشور در جریان بوده است. با ایجاد “اتحادیۀ اروپا” که اغلب اعضاء اولیه اش اعضاء اولیه ناتو بوده اند، راه برای امپریالیسم آمریکا جهت تسخیر اروپا هموارتر گردیده واتحادیۀ اروپا دالانی برای ورود اعضا به پیمان ناتو میشود. این امررا بویژه آشکارا پس از فروپاشی بلوک شرق دیدیم. دستکم چهارده کشور عضو پیمان ورشو در فاصلۀ کمی به عضویت اتحادیه اروپا وسپس پیمان ناتو در آمدند. و از این طریق ناتو به بخشی از اهداف خود جهت محاصرۀ روسیه از شمال وشرق رسید. فشار دولت اوکراین جهت ورود به اتحادیه اروپا درست از این منظر قابل توجه است. در واقع پذیرش این کشور در اجلاس اتحادیۀ اروپا به مثابه کاندید عضویت یک روز قبل از اجلاس ناتو پاسخی در خدمت همین امر بود.
هر چند که ناتو ظاهرا بطور مستقیم در این جنگ شرکت ندارد ولی توسط دولتهای عضو و با ارسال میلیاردها اسلحه در این جنگ شرکت کرده است. مضافا اینکه دبیر کل ناتو اعلام کرد که “ناتو آماده است سالها حمایت خود از اوکراین در جنگ علیه روسیه را حفظ کند”. میدانیم که نبض اوهمواره با سیاستهای آمریکا تنظیم میشود و البته این فقط یک اعلام موضع نبوده وپیش درآمد تصویب ده ها میلیار دلار جهت کمک به اوکراین در کنگرۀ آمریکا بود. پوتین هم البته بلافاصله اعلام کرد که “اگر کسی بخواهد از بیرون در آنچه که اکنون در اوکراین اتفاق می‌افتد دخالت کند، باید بداند که واکنش روسیه بی‌وقفه و سریع خواهد بود”.
در لحظه کنونی فارغ از اینکه سرنوشت این جنگ به کجا می انجامد و در حالیکه طرفین این جنگ بین امپریالیستی جهان را با خطرات جدی مواجه ساخته اند، پاسخ درست واز موضع منافع طبقه کارگر، قرار گرفتن در پشت این یا آن قطب امپریالیستی با هر توجیهی که انجام گیرد تنها وتنها همسو شدن با سیاستهای این قطبهای سرمایه داری بوده و بر ضد منافع میلیونها تن از کارگران و مردم جهان است. بنابراین از منظر کمونیستها تنها پاسخ درست چه در روسیه ، چه در اوکراین، چه در کشورهای امپریالیستی غرب و چه در چین تنها وتنها میتواند برافراشتن بدیل سوسیالیستی در برابر بدیل ناسیونالیست ها، فاشیست ها، در برابر بدیل ناتو و مسکو باشد. نباید فراموش کرد که وظیفۀ کمونیستها چه در بلوک کشورهای عضو ناتو و چه در روسیه پائین کشیدن حکومت سرمایه داران و این جنگ افروزان در داخل مرزهای خودی است.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه‌له