اجلاس جی هفت، کلوب مدعیان دروغین نجات جهان!
دوشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۱
اجلاس سالیانۀ گروه جی هفت، شامل کشورهای آلمان، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، کانادا، انگلستان و ایالات متحده آمریکا در روزهای بیست وشش تا بیست وهشت ماه ژوئن، برابر با پنجم تا هشتم تیرماه در آلمان برگزار شد. آنان که تنها ده در صد جمعیت جهان را تشکیل میدهند، براین باورند که باید و میتوانند سرنوشت نود در صد ساکنین جهان را بدون حضور شان تعیین کنند. سران دولتهای مزبور همراه با مهمانانشان در میانۀ جنگ اوکراین، در هنگامۀ آغاز دور جدیدی از بحران اقتصادی جهانی، در دل فاجعۀ هولناک گرسنگی و بالاخره خطر انهدام محیط زیست تلاش نمودند که به اصطلاح به مثابۀ نجات دهندگان جهان، با کوبیدن بر شانۀ یکدیگر وحدت اعضاء کلوپ مزبور را به نمایش بگذارند. روشن است که اختلافات وتضادهای منافع موجود میان آنها از بین نرفته است. جنگ اوکراین و وزنۀ سیاسی واقتصادی چین آنان را مجبور کرده است که جهت حفظ هژمونی منافع جهان امپریالیستی غرب که مدتهاست به چالش کشیده شده است ، متحدانه ظاهر شوند.
ظاهرا مبارزه علیه تغییرات اقلیمی و گرسنگی در جهان ازدستورات اصلی اجلاس بودند. آنان در مورد تغییرات اقلیمی با آب وتاب لفاظی کرده وحتی در اطلاعیۀ پایانی اجلاس نوشتند که این مبارزه برایشان بسیار مهم است. ولی جای هر گونه سیاست گذاری مشخصی که چگونه میتوان به هدف اعلام شدۀ حفظ سقف افزایش گرمای زمین زیر یک ونیم درجۀ سانتیگراد دست یافت، خالی بود. بالعکس آنان به بهانۀ جنگ اوکراین و اینکه تا حد امکان حاملهای انرژی اندکی از روسیه دریافت کنند، تصمیم گرفتند که نیروگاههای ذغال سنگ واتمی بیشتری را به کارانداخته وگاز مایع از آمریکا وقطر را جایگزین نفت وگاز از روسیه بنمایند. مضافا اینکه صدر اعظم آلمان به مثابۀ میزبان، در کنفرانس مطبوعاتی پایان اجلاس اعلام کرد که در آخر سال آیندۀ میلادی یک “کلوپ اقلیمی” ایجاد خواهد شد که هدفش کمک به کشورهای توسعه یافته خواهد بود. هر چند او نامی از این کشورها نبرد، ولی آشکار بود که روی سخنش با کشورهائی است که بتوان آنان را به مثابه متحدین غرب علیه روسیه و چین بکار گرفت.
همین نوع از سیاست را در مورد یکی دیگر از به اصطلاح دستورات مهم اجلاس یعنی مبارزه علیه گرسنگی در جهان را اتخاذ کردند. در حالیکه آنان با ارسال میلیاردها دلار تسلیحات به اوکراین بر آتش ادامۀ این جنگ بین امپریالیستی میدمند، که در اثر آن همه روزه بر قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز میلیاردها نفر افزوده میشود، اعلام کردند که معادل چهار میلیارد ونیم دلار جهت مبارزه علیه گرسنگی سرمایه گذاری کنند. این در حالی است که “برنامه غذائی سازمان ملل” نسبت به بحران گرسنگی هشدار داده و اعلام کرده بود که در لحظۀ کنونی سیصد وچهل وپنج میلیون نفر در هشتاد و دو کشور جهان با گرسنگی دست به گریبان بوده وآمار گرسنگان جهان در عرض دوسال گذشته دو برابر شده است. سازمان توسعۀ جهانی “اوکسفام” با انتقاد شدید از تصمیم سران جی هفت اعلام کرد که جهت مبارزه با گرسنگی دستکم نیاز به بیست وهشت میلیارد دلار سرمایه گذاری است.
واقعیت اما این بود که جنگ در اوکراین سایۀ سنگین خود را بر اجلاس افکنده بود. درهمان شروع اجلاس بایدن اعلام کرد که جهان غرب جهت مقابله با تجاوز روسیه به اوکراین متحد است. وسیاست پوتین جهت ایجاد شکاف در میان دولتهای غربی با شکست کامل روبرو شده است. او اعلام کرد که ایالات متحده تحریم صادرات طلا از روسیه به مثابه مهمترین کشور صادر کننده طلا را اتخاذ نموده و کوشش میکند که سایر اعضائ اجلاس را نیز متقاعد کند که به این تحریم بپیوندند.
صدر اعظم آلمان “اولاف شولتز” در کنفرانس مطبوعاتی پایان اجلاس اعلام کرد که اجلاس جی هفت “تنگاتنگ واستوار در کنار اوکراین” ایستاده است. واین البته راز پنهانی نبود. ارسال سلاحهای مدرن وکمک های مالی بیان آشکار این سیاست است. بودجۀ دولتی اوکراین با اختصاص بیست وهشت میلیارد یورو کمک مالی باید از ورشکستگی نجات یابد و مضافا اینکه در اطلاعیۀ پایانی قول نوعی “طرح مارشال” به اوکراین داده شد. آنچه که مربوط به تنگتر کردن حلقۀ محاصره به دور روسیه بود، به اجلاس ناتو که بلافاصله بعد از پایان اجلاس جی هفت در مادرید پایتخت اسپانیا تشکیل خواهدگردید، حواله داده شد.
اگر چه در سالهای گذشته اجلاسهای جی هفت اهمیت خود را از دست داده و به مثابه یک مدل کهنه به حساب میآمد ولی اکنون سران این دولتها کوشش میکنند با تمام قوا به صحنه سیاست جهانی باز گردند. با وجود اینکه آنان تصمیمات اجرائی چندانی نگرفتند، ولی به این سو حرکت میکنند که اهداف اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیکی خود را همآهنگ نمایند. بویژه جنگ اوکراین به آنان کمک کرده است که بخش بزرگی از بورژوازی جهانی را به مدد تبلیغات گستردۀ مدیائی که گویا جنگ در اوکراین جنگ بین دمکراسی واستبداد است، تا حدود زیادی همسو سازند.
در دل اجلاس اما تصویر حضور نیروهای سرکوب بورژوازی تصویری است که همه ساله دیده میشود. بیست هزار نیروی انتظامی در استان بایرن آلمان که محل اجلاس بود گرد آمده بودند تا به اصطلاح نجات دهندگان جهان را از خطر کسانی که گویا قرار است نجات پیدا کنند، محفاظت نمایند. یکصد وهشتاد وهشت میلیون یورو هزینه حفاظت از این اجلاس شد. این نیروی بیست هزار نفره با وحشیگری همیشگی شان که در اجلاسهای گذشته هم که دیده بودیم به جان شرکت کنندگان در راه پیمائیهای اعتراضی در روزهای قبل وهمزمان با اجلاس افتادند.
با وجود تمام تقلائی که برای نشان دادن وحدت به عمل آمد، اما واقعیت این است که دولتهای جی هفت با چالشهای عظیمی جهت حفظ هژمونی خود روبرو هستند. این درست است که ارمغان تحریم اقتصادی روسیه به فقر کشیده شدن بخش بزرگی از مردم روسیه است، با این وجود ادامه این تحریم، جهان امپریالیستی غرب را با مشکلات جدی بویژه در حوزۀ تأمین انرژی روبرو ساخته است. اینکه تعدادی از کشورهای توسعه یافته نظیر اندونزی، هند، آفریقای جنوبی، سنگال و آرژانتین را نیز به اجلاس دعوت کرده بودند خود حکایت از این داشت که کوشش میکنند این کشورها را نیز به حلقه خود جهت گسترش تحریم روسیه متصل کنند.
فارغ از تمام این ادعاها ها باید گفت که سران جی هفت نه تنها نجات دهندگان جهان نیستند بلکه آنان یکی از اصلی ترین مؤلفه های جنگهای بین امپریالیستی، انهدام محیط زیست، بحران پناهندگی وفاجعۀ گرسنگی میلیونها انسان هستند. از اینرو هر گونه توهم پراکنی در مورد نیات آنان ارمغانی جز مرگ ونیستی برای بشریت نخواهد داشت.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه‌له