دوشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۰

اعتراضات گسترده مردم خوزستان در حالی وارد دهمین روز خود شد که در چندین استان دیگر نیز مردم به حمایت از خوزستان به خیابان آمده اند. اعتراض مردم به بی آبی با هر معیاری که سنجیده شود، حق طبیعی و بدیهی بشمار می رود. اما سرکوب گری و جنایت پیشگی رژیم اسلامی سرمایه هیچ حد و مرزی نمی شناسد. فریاد مردم علیه تشنگی را با گلوله پاسخ می دهد و بیشرمانه آدم می کشد. بنا به گزارش ها تا کنون دست کم ۸ نفر از جوانان معترض با سلاح های جنگی به قتل رسیده اند، دهها نفر مجروح و صدها نفر دیگر دستگیر شده اند. در خوزستان دسترسی به اینترنت مختل شده و در بعضی از شهرهای این استان، با وجود گرمای شدید، برق قطع شده است که گمان می رود هدف از آن جلوگیری از ارتباط گیری و گزارش دهی از اعتراضات باشد. در خیزش مردم در آبان ۹۸ نیز حکومت برای جلوگیری از گسترش بیشتراعتراضات و سرپوش نهادن بر کشتار مردم، اینترنت را برای چندین روز قطع کرد.   

بحران آب در خوزستان و بطور کلی در ایران، بیش از آنکه ناشی از تغییرات اقلیمی باشد، نتیجه دهها سال سیاست های فاجعه بار حکومت اسلامی در مدیرت آب است؛ سیاستی که از یک سو در جهل و بی لیاقتی ریشه داشته و از سوی دیگر در خدمت کامل به منافع نهاد های حکومتی و باند های قدرت و ثروت به اجرا گذاشته شده است. سفره های آب زیر زمینی را با برداشت بی رویه خالی کرده اند، با سد سازی های فاجعه بار و پروژه های زیان بار انتقال آب، خوزستان و بسیاری از مناطق ایران را به بحران تشنگی دچار کرده اند. سیاست های کلان رژیم در طول ۴۲ سال گذشته، علاوه بر بحران آب، موجب تخریب مداوم محیط زیست، قطع و آتش سوزی جنگل ها، بحران ریز گرد ها، خشک شدن دریاچه ها و تالاب ها شده؛ به گونه ای که زیست بوم بخش بزرگی از کشور به صورت برگشت ناپذیر در معرض خطر نابودی قرار گرفته است . 

تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی ایران، مردم هنوز از فاجعه ای رها نشده با فاجعه دیگر رو برو می شوند: بحران ریزگرد ها با بحران آب گره می خورد.  فاجعه مدیریت کرونا با بحران قطع برق همراه می شود. فاجعه کشتار مردم معترض در دی ۹۶ به کشتار آبان ۹۸ می پیوندد و این هر دو با سرنگون کردن هواپیمایی مسافربری در دی ۹۸ بدست پدافند سپاه پاسداران تکمیل می شود.

 
بر متن چنین شرایطی است که اعتراض مردم خوزستان علیه کم آبی و اعتراض مردم در دیگر استانها بلافاصله و به درستی به اعتراض علیه کلیت نظام حاکم تبدیل می شود. شعارهایی مانند مرگ بر اصل ولایت فقیه، مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر جمهوری اسلامی به خوبی نشان می دهد که مردم معترض، رژیم حاکم را بانی و مسبب وضع موجود می دانند.

 اعتراضات کنونی مردم این بار با اعتراضات وسیع کارگری همزمان شده است. بیش از یک ماه است که دهها هزار کارگر پیمانی در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در اعتراض به شرایط بسیار سخت کار و با درخواست افزایش دستمزدها به بیش از ۱۲ میلیون تومان و بیست روز کار و ده روز مرخصی و بهبود شرایط زیستی کمپ ها در اعتصاب بسر می برند. همزمان، کارگران نیشکر هفت تپه بار دیگر در اعتراض به بلاتکلیفی مالکیت شرکت و با خواست خلع ید قطعی از مالک اختلاس گر کنونی و پرداخت حقوق معوقه، دست به اعتصاب زده اند. و این همه در حالی است که در طول ماه های گذشته اعتراضات کارگری از جمله اعتراض و تجمعات بازنشستگان در ابعاد و وسعت بی سابقه در جریان بوده است.

 

همزمانی گسترش اعتراضات و اعتصاب های کارگری با اعتراضات مردم محروم و تحت ستم خوزستان و دیگر نقاط کشور، اکنون بیش از پیش زمینه ایجاد پیوند بین جنبش کارگری و اعتراضات فرودستان و حذف شدگان را فراهم کرده است. این پیوند می تواند توازن قوای طبقاتی را به نفع جنبش کارگری و مردم معترض تغییر دهد. 

اعتراض حق اولیه و مسلم مردم است. در خوزستان علاوه بر استثمار و ستم شدید طبقاتی، سالیان متمادی شاهد سرکوب شدید فعالین عرب و بیکاری، فقر، و تبعیض سیستماتیک علیه ساکنین عرب و لر این استان بوده ایم. ما از اعتراضات حق طلبانه مردم محروم و تحت ستم که دیگر تاب تحمل وضعیت موجود را ندارند، حمایت می کنیم، و در همان حال سرکوب و کشتار معترضان توسط نیروهای سرکوب گر رژیم اسلامی را به شدت محکوم می کنیم. ما به رژیم اسلامی هشدار می دهیم که با توسل به خشونت و کشتار مردم حتی اگر بتواند برای چند مدت به عمر خویش بیافزاید اما نمی تواند بقای خود را تضمین کند. هیچ حکومتی با هر درجه ای از  خشونت گری، موفق نخواهد شد که دهها میلیون نفر از مردم را به تحمل شرایطی وادار کند که دیگر تحمل پذیر نیست.

ما از همه رسانه ها و خبرنگاران مستقل در ایران می خواهیم که در اعتراض به سرکوب مردم خوزستان و دیگر فرودستان  قلم بزنند و زیر بار تحمیل و تهدید حکومت برای انتشار اخبار دروغین و سرپوش نهادن کشتار فرودستان معترض نروند و همراه آنها به وضعیت فاجعه بار معیشت و زیست کارگران و فرودستان اعتراض کنند.  

ما از همه تشکل های کارگری و نهادهای مترقی و مدافع حقوق انسانی در سطح بین المللی می خواهیم که سرکوب مردم و به خصوص جوانان معترض و کارگران توسط رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران را قویا محکوم کنند و مقامات حکومتی را تحت فشار شدید قرار دهند که سرکوب مردم را متوقف کند.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۲۵ ژوئیه ۲۰۲۱