پنجشنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۱

دفتر روابط بین‌الملل حزب کمونیست ایران

زمین لرزه‌های ‌‌ویرانگر و هولناک و پس لرزه‌های بزرگ در جنوب شرق ترکیه و شمال سوریه در سپیده دم ۶ فوریه،  که خاورمیانه را لرزاند و جهان را در بهت فروبرد، با دهها هزار کشته ‌و افزون بر یکصد هزار زخمی و میلیون‌ها  آواره،  غم سنگینی است که هرگز از چهره‌ی ‌زمین و تاریخ زدوده نخواهد شد. ابعاد فاجعه‌ی دو زلزله‌ی  فاجعه ‌‌بار  7/8  (هفت و هشت دهم) و 7/5  (هفت ونیم) ریشتری و صدها پس لرزه با سه خط گسل بزرگ و قاره‌ای که در این منطقه‌ی زلزله‌‌خیز می گذرند،‌ آشکار است که  برای  حکومت‌‌های اسلامی و ضدمردمی ترکیه و ایران و سوریه  فرصتی برای تبلیغات و فساد و غارت‌های بیشتری  به‌ ارمغان  آورده و موهبتی آسمانی انگاشته می‌شود. این فاجعه برای مردم زیر ستم،‌ مرگ و ویرانی و آوارگی  آفریده است و پی‌آمد‌های مرگ‌آوری  به بار می‌آورد.  این حکومت‌ها با نادیده هشدارها و مطالعات  زمین‌شناسی،‌ هستی  و دسترنج  مردمان کار و زحمت را برای جنگ افروزی و اشغالگری و ستم‌بر جامعه هزینه کرده و بر ابعاد این فاجعه دهشتناک  کمک کرده‌اند. این حکومت‌‌ها که خود با بمباران‌ها و بمب‌های ویرانگر و شیمیایی، سوریه را با خاک یکسان ساخته و به عنوان نیروهای نیابتی ناتو و آمریکا و روسیه، خاورمیانه را به ویرانه تبدیل کرده‌اند، تا کنون  کمتر از فاجعه‌ی زلزله اخیر ویرانی به بار نیاورده‌‌اند. حکومت اشغالگر ترکیه با برنامه ریزی میلیتاریستی، هجومی دوباره برای ویرانسازی  روژآوا (شمال  شرق سوریه)  را تدارک دیده بود به زلزله‌ی ویرانگر سپرد و تا فرصت بعدی معلق مانده است.

 کارکرد حکومت‌های طبقاتی همراه با آوار سنگین زمین‌لرزه بر گرده‌ی  کارگران و  زحمتکشان که در سرپناه‌های آسیب پذیرتری روزگار می‌گذارندند بیش از همه هولناک‌تر و مرگ‌آور تر بوده است. مرکز زلزله (اپی‌سنتر) در منطقه پازارجیک قهرمان‌ ماراش (ماراش) واقع در ترکیه و اینسوی  و آنسوی مرزهای ترکیه و سوریه، از جمله غازی آنتاپ، ادلب،‌ آدنا،‌ آمِد (دیار بکر) هاتای،  آدیامان،‌ ملاتیا،‌ عفرین  و…  بیش از ۱۴ میلیون انسان را زیر برف و سرما و بیماری‌های گوناگون، در برابر نفیر مرگ بی پناه ساخته است. میلیون‌ها تن از مردمان مجاور در ترکیه  و سوریه و مردمان آزادیخواه و به پاخاسته در منطقه‌ی روژآوا یعنی بخش‌های  شمال و شرق در سوریه با بیش از ۴ میلیون انسان زیر بمب‌ها و هجوم ارتش اشغالگر ترکیه،‌ داعشی‌ها و غارتگران گوناگون بسیج شده به وسیله حکومت  اشغالگر ترکیه و در محاصره و هجوم و سرکوبگری‌ها حکومت‌های سوریه و ایران سخت‌ترین شرایط  را می‌گذرانند . این مردمان  زیر تهاجم و ستم، در حالیکه مراکز سوخت و انرژی و برق‌و راهها به ویژه در ماههای اخیر ویران شده و از کار افتاده‌اند با مرگ دست  به گریبانند. نیروهای خود گردان و یگانهای مقاومت خلقی، هیوای سور کردستان (‌امید سرخ) که سازمانی مردمی ومستقل است و انسان‌های آزاده و آزادیخواه و انترناسیونالیست،‌ تنها نیروهای مردمی هستند  که با امکانات مردمی و محدود به سختی می‌توانند  زیر بمباران و محاصره و اشغال، پاسخگوی این فاجعه‌ی هولناک باشند.

هرفاجعه، ‌از جمله  فاجعه‌ زلزله را نباید  پس از رخداد آن  بررسی کرد و به چاره  جویی پرداخت.  «چاره‌‌ی هر حادثه را پیش از وقوع باید کرد» با پیش بینی‌ها،‌ و پیش گیری‌ها و آمدگی‌ها و مهندسی بحران به یاری  دخالتگری مردم، می‌شود و می‌شد از ابعاد  فاجعه جلوگیری کرد. یاری‌ها و کمک‌های خود را به هیوای سور کردستان و دیگر مراکز و نهادهای مردمی و مورد اعتماد و نه حکومت‌ها و نه نهادهای فاسد و چپاولگر حکومتی، وظیفه هر انسان اجتماعی و مردمی است. 

ما بار دیگر وظیفه انترناسیونالیستی خود می دانیم  تا همبستگی  و همدردی عمیق و آمادگی خود را برای  یاری  به زلزله‌زدگان  ابراز داریم.

دفتر روابط بین الملل حزب کمونیست ایران 

۷ فوریه ۲۰۲۳