دوشنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۳

روز چهارشنبه ۱۶ اکتبر ۲۰۲۴ جدیدترین ” اردوگاه بازداشت”  پناهجویان افتتاح شد. در این روز یک کشتی ایتالیایی شانزده پناهجو از مصر و بنگلادش را در بندر “شنگین” آلبانی  در خارج از اتحادیه اروپا از عرشه پیاده کرد. بدین شکل توافقی که بین نخست وزیر نئوفاشیست ایتالیا و نخست وزیر آلبانی در سال گذشته امضاء شده بود، عملی گردید. قرار است آلبانی جایگزین ” رواندا ” شود که بریتانیا با توجه به اعتراض دادگاه بین المللی امکان این را نیافت که پناهجویان را از اروپا به آفریقا منتقل کند. ” اردوگاه بازداشت” اسم امروزین همان پدیده ای است که در گذشته قدرت های کلونیالیستی آنرا ” اردوگاه کار اجباری ” مینامیدند.

قرار است در این بازداشتگاه پرونده پناهجویان توسط مقامات ایتالیائی  در یک “پروسه سریع ” بررسی شده و آنهائی که به اصطلاح از کشورهای امن آمده اند، به آن کشورها باز پس فرستاده شوند. البته طبق یک حکم دادگاه اروپا، دستکم پانزده کشور از بیست و دو کشوری که ایتالیا به عنوان کشورهای امن نام میبرد، فاقد این شرایط هستند. البته در روز جمعه ۱۸ یک دادگاه در شهر رم این انتقال را غیر قانونی خوانده وخواهان بازگرداندن آنان شد. تاریخ یک بار دیگر تکرار میشود. بین سالهای ۱۹۳۹ و ۱۹۴۳ دولت فاشیستی ایتالیا در آلبانی اردوگاه های کار اجباری و یا در واقع اردوگاههای مرگ ساخته بود و اکنون یکبار دیگر دولت نئوفاشیستی ایتالیا در همان مسیری حرکت کرد که پیشینیان فاشیست او پیموده بودند.

نخست وزیر آلبانی در همان روز با طرح این نکته که به تاریخ باید با انعطاف برخورد کرد، اعلام نمود که ” ایتالیائی ها همواره در شرایط سخت در کنار ما ایستاده اند”، او اضافه کرد که خیلی از کشورها از ما درخواست چنین اردوگاههائی را کرده بودند و او برای ایتالیا ” استثنا ” قائل شد. وزیر داخله آلمان با اشاره به نمونه آلبانی آنرا” یک مدل جالب” توصیف کرده و”کوشش خواهد کرد که آنرا در راهکارهای خود برای پاسخ به این بحران در نظر بگیرد”. مضافا اینکه دولت آلمان چندین هفته است که در مرزهای خود ایستگاههای بازرسی برای جلوگیری از ورود پناهجویان مستقر کرده و در روز جمعه یک “بسته امنیتی” در پارلمان را به تصویب رساند. بخش هایی از این “بسته امنیتی” عنوان ” تشدید سیاست های مهاجرتی” و در نظر گرفتن اختیارات بیشتر برای نهادهای امنیتی را شامل میشود و گویا دولت آلمان  ” به دلیل ورود غیر قانونی گسترده با یک مشکل امنیتی روبرو است “. هلند و مجارستان کنترل بیشتری را درمرزهای خود به اجرا گذاشته اند وهمه اینها چیزی جز لغو عملی قرارداد ” شنگن” بین کشورهای اتحادیه اروپا نیست. 

رئیس جمهور لهستان اعلام کرده است که قصد دارد بطور موقت سیاست  پناهندگی جدیدی در مورد پناهجویانی که از روسیه و بلاروس به کشورهای اتحادیه اروپا میآیند، تعیین کند. این در حالی است که تنها چند روز بعد از شروع جنگ در اوکراین مرزهای رومانی ولهستان میدان نمایش تراژدی هولناک برای پناهجویان بودند. پناهجویانی که در سرمای زیر صفر درجه در چادرها و در میان انبوه جنگل گرفتار آمده بودند. در آن زمان مرزبانان لهستانی با اعزام بیش از بیست هزار نیروی نظامی به مرز و بکاربردن گاز اشک آور و ضرب و شتم پناهجویان، شرایط  بشدت غیر انسانی به آنان تحمیل کردند. این پیامد جنگ سردی بود که گرم شده بود. همان زمان هم سازمانها مدافع پناهجویان گزارشهای تکان دهنده ای از رفتارهای مرزبانهای لهستانی با پناهجویان را انتشار دادند. این سازمانها بیان داشتند که مرزبانان لهستانی با گاز اشک آور به کسانی که به سیم های خادردار نزدیک میشوند، حمله میکنند و آنهائی که با شکافتن سیم خاردار وارد خاک لهستان شده بودند با ضرب وشتم مامورین مرزها روبرو شده و به خارج از مرزها فرستاده میشدند.

در آن شرایط همه دولت های اروپائی میدانستند که باز گرداندن پناهجویان بدون رسیدگی به درخواست آنان جهت شناخته شدن به عنوان پناهجو با مقررات کنوانسیون ژنو در مورد پناهجویان در تضاد قرار داشته و کشورهای عضو اتحادیه اروپا و از جمله لهستان این کنوانسیون را امضا کرده بودند. اکنون یک بار دیگر رئیس جمهور لهستان میخواهد  تصاویر هولناک دو سال پیش در مرزها خود را زنده کند و سران اتحادیه اروپا نیز در اجلاس روز جمعه ۱۸ اکتبر از تصمیم جدید رئیس جمهور لهستان حمایت نمودند.
در روز جمعه بیست وهفتم مهرماه یکی از دستور کارهای اجلاس سران اتحادیه اروپا بحران پناهجوئی بود. همه آنها خواهان سیاستهای محدود سازی ورود پناهجویان به قلعه اروپا بودند. رئیس کمیسون اتحادیه اروپا در روز دوشنبه هفته قبل با توجه به بحث های موجود و تصمیمات تعدادی از اعضاء اتحادیه روند بازگرداندن مهاجران – اسم رمز پناهجویان –  که بطور غیر قانونی وارد کشور شده اند اعلام کرد که ” پیش نویس قانون به زودی به کشورهای اتحادیه اروپا ارائه خواهد شد.

او این موضوع را در نامه ای به بیست وهفت کشور عضو اتحادیه اعلام کرده و عنوان نمود که این پیشنهاد ” تعهدات همکاری روشن برای افراد بازگشته ” است تا ” روند بازگشت را بطور مؤثر ساده کند”. همه این تصمیمات در شرایطی است که در بهار امسال اصلاحات جدیدی برای قانون جدید پناهندگی در اتحادیه اروپا تصویب شده بود ، ولی اینگونه به نظر میرسد که این اصلاحات از نظر سران اتحادیه برای حل این بحران کافی نیستند. هر چند که طبق گزارش ” آژانس خفاظت از مرزهای خارجی اتحادیه اروپا” که با کشتی در دریای مدیترانه در حرکت است،  آمار پناهجویان بطور روشنی دائما کاهش مییابد. طبق این گزارش در نه ماهه  اول امسال این کاهش معادل چهل و دو در صد بوده است. این کاهش اما نتیجه قرار دادهائی است که اتحادیه اروپا با کشورهای نظیر تونس و لیبی بسته اند. 

واقعیت این است که سران اتحادیه اروپا سالهاست که چشمان خود را بر فاجعه ای که در مرزها و یا در کشورهای طرف قرارداد اتحادیه  برای جلوگیری از ورود پناهجویان به اروپا میگذرد، بسته اند. برای آنان خفظ قلعه اروپا بسیار مهمتر از زندگی و مرگ میلیونها انسان است که اتفاقا تحت تأثیر سیاستهای همین دولتها از سرزمین هایشان کنده شده اند. در همه این موارد از جمله در سوریه، مالی و اوکراین این انسانها باید قربانی شوند تا جنگ وجدال و رقابتهای قدرتهای امپریالیستی به پیش برده شوند و یا جامعه را برای تاخت و تاز نیروهای تروریست اسلام سیاسی مهیا سازند. تنها این بشریت پیشرو، آزادیخواه و برابری طلب است که باید خشم و اعتراض خود را علیه این جنگ و جدال ها فریاد بزند.
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv