چهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳ | 13 - 11 - 2024

Communist party of iran

آزاد کردن حمید نوری معامله ای ننگین، پشت پرده ریاکاری و حمایت دروغین دولت سوئد از حقوق بشر


حمید نوری دادیار سابق زندان گوهر دشت و یکی از عاملان کشتار زندانیان سیاسی ایران در تابستان سال ۱۳۶۷ که در یکی از بی سابقه ترین محاکمات تاریخ کشور سوئد به جرم جنایت علیه بشریت به حبس ابد محکوم شده بود، در نتیجه یک معامله ننگین و شرم آور بین دولت سوئد و رژیم جمهوری اسلامی از زندان آزاد و روز ۲۶ خرداد روانه ایران شد. آزادی حمید نوری در شرایطی انجام گرفته است که دیوان عالی سوئد پیش از این رسیدگی به درخواست تجدیدنظر حکم حبس ابد حمید نوری را مردود اعلام کرده بود. این معامله ننگین موجی از خشم و اعترض انسانهای آزادیخواه در سراسر جهان و به ویژه در میان خانواده های قربانیان جنایات جمهوری اسلامی را برانگیخته است.


به گفته نخست وزیر سوئد دولت این کشور و سرویس های امنیتی آن در برابر آزادی یوهان فلودرس و سعید عزیزی دو شهروند سوئدی که در زندان جمهوری اسلامی بودند، حمید نوری جنایتکار را آزاد کرده اند. این در حالی است که دو شهروند سوئد که در چنگ جمهوری اسلامی گرفتار بودند هیچ جرمی مرتکب نشده بودند، و رژیم جنایتکار اسلامی فقط برای انجام این معامله شرم آور آنان را به گروگان گرفته بود. اما حمید نوری در آبان سال ۱۳۹۸ هنگام ورود به سوئد در فرودگاه به اتهام شکنجه گر و بازجوی”هیأت مرگ” جمهوری اسلامی و دست داشتن در کشتار هزاران نفر از زندانیان سیاسی در زندانهای قزل حصار، اوین و گوهر دشت، بازداشت گردید. پروندۀ ده هزار صفحه ای این جنایت در مدت بیست ماه توسط تیمی از متخصصان و کارشناسان حقوق بین‌الملل، جامعه شناس، روانشناس و اسلام شناس مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. در جریان محاکمه حمید نوری که روز ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ در یکی از دادگاههای استکهلم آغاز گردید حدود صد نفر از شاکیان و داد خواهان که خود جزو قربانیان آن جنایات بوده‌اند و جان به در برده اند از کشورهای دیگر به سوئد آمده و در دادگاه شهادت دادند و به سؤالات قضات دادگاه پاسخ دادند. در سه روز اول این محاکمۀ تاریخی “کریستینا کارلسون” دادستان استکهلم و نمایندۀ او در بخشی از کیفرخواست خود اسامی تعدادی از زندانیان و روند اعدام آنها را قرائت کردند؛ با استناد به شهادت شهود و گزارش سازمان عفو بین الملل نشان دادند چگونه حمید نوری و همکارانش در مرداد ماه سال ۶۷ زندانیان را در صفهای طولانی و با چشمانی بسته و بدون داشتن حق دفاع از خود از کانالهای مرگ عبور داده، به سالن “جهاد” زندان گوهر دشت پیش هیأت مرگ می بردند. 

 
حمید نوری با این پرونده سنگین از جنایاتی که انجام داده بود در جریان دادگاهی که بیش از نه ماه طول کشید به جرم جنایت علیه بشریت به حبس ابد محکوم شد. اکنون اولف کریسترسون، نخست وزیر سوئد همه این جنایات و حکم دادگاه را عملا نادیده گرفته و در اوج ریاکاری و در حالی که خودشان را مدافع حقوق بشر می دانند از مذاکره و از جریان تبادل زندانی با ایران سخن می گوید. نخست وزیر سوئد گویی از تبادل زندانیان و اسرای دو ارتش در حال جنگ گزارش می دهد. حمید نوری در میدان جنگ اسیر نشده است، وی در فرودگاه آرلاندا به اتهام شکنجه و کشتار زندانیان سیاسی و بازجوی”هیأت مرگ” جمهوری اسلامی دستگیر شده است. در حالی که رژیم جمهوری اسلامی در یک اقدام تروریستی دو شهروند عادی سوئد را بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشند را با اهداف سیاسی و انجام چنین معامله شرم آوری دستگیر و به گروگان گرفته بود. این سیاست ریاکارانه و ارتجاعی دولت سوئد بار دیگر نشان داد که وقتی پای منافع دولت های سرمایه داری به میدان بیاید ادعای استقلال قوه قضائیه از دولت و سرویس های امنیتی دروغی بیش نیست.


این سیاست دولت سوئد تسلیم شدن آشکار در برابر سیاست تروریستی و گروگانگیری رژیم جمهوری اسلامی است و سران این رژیم را برای ادامه این سیاست های ضد انسانی ترغیب می کند. دولت سوئد با توجیه تأمین امنیت شهروندان سوئدی این معامله شرم آور را انجام داده است، در حالی که این سیاست عرصه عملیات تروریستی رژیم جمهوری اسلامی برای به گروگان گرفتن شهروندان اروپایی را گسترش می دهد. اما در جهانی که قدرت های سرمایه داری از نسل کشی دولت اسرائیل در غزه تحت عنوان حق دفاع از خود حمایت می کنند، از دولت سرمایه داری سوئد بیش از این چه انتظاری می توان داشت. سیاست ریاکارانه و ارتجاعی دولت سوئد ادامه منطقی همان سیاست دولت های اروپا و آمریکا در زمان و قوع کشتار خونین زندانیان سیاسی در ۶۷ است. در آنزمان هم دولت های اروپا و آمریکا  و کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل نه تنها به این کشتار اعتراض نکردند بلکه به طور محرمانه بر آن مهر تائید زدند. رسانه های به اصطلاح آزاد قدرت های امپریالیستی آگاهانه بر فاجعه کشتار هزاران نفر از زندانیان سیاسی سرپوش گذاشتند.


دولت های غربی این مدافعین دروغین حقوق بشر که سیاست یاری رساندن به تثبیت حاکمیت رژیم اسلامی در پیش گرفته بودند، دست سران رژیم در انجام این کشتار را باز گذاشتند. آنان پس از وادار کردن سران رژیم به قبول شکست در جنگ ایران و عراق و سر کشیدن جام زهر، به حکام اسلامی ایران چراع سبز دادند که برای ممانعت از خیزش های انقلابی و امن کردن ایران برای استثمار و چپاول سرمایه داری جهانی، می توانند دست به هر جنایتی بزنند. به همین دلیل سازمان ملل که کلوپ بین المللی این قدرت های سرمایه داری است در مورد این جنایت خونین سیاسی، خفقان گرفت و در خفا مهر تائید بر آن کوبید. اما به رغم انجام این معامله ننگین، رژیم جمهوری اسلامی نمی تواند جنبش دادخواهی مردم آزادیخواه ایران را به قبل از دادگاهی حمید نوری بازگردانند. دادگاه حمید نوری بعنوان یکی از مجریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در دهه شصت، در واقع دادگاهی غیابی سران و بناینگذاران رژیم جمهوری اسلامی بود که آمران و سازماندهندگان اصلی این کشتار و دفن قربانیان در گورهای گروهی بی نام نشان بودند. اسناد و شواهدی که در این دادگاه بررسی شدند  به افکار عمومی در جهان نشان دادند که کشتار زندانیان سیاسی بنا به دستور مستقیم خمینی با مشاوره خامنه ای و توسط هیئت ویژه ای که بعدها به هیئت مرگ شهرت پیدا کرد مرکب از مرتضی اشراقی (دادستان وقت)، ابراهیم رئیسی (معاون وقت دادستان)، حسینعلی نیری (حاکم شرع وقت) و مصطفی پورمحمدی (نماینده وقت وزارت اطلاعات در زندان اوین)  انجام گرفته است.



به رغم انجام معامله ننگین دولت سوئد با رژیم جنایتکار اسلامی و استرداد حمید نوری به ایران، جنبش دادخواهی علیه جنایات جمهوری اسلامی یکی از عرصه های مهم مبارزه با رژیم جنایتکار اسلامی است و لازم است با قدرت تداوم یابد. جنبش مادران جانباختگان خاوران به رغم فشار بی امان سرکوب، برگزاری مراسم هر ساله گرامیداشت قربانیان این فاجعه، کار و فعالیت های پژوهشی برای روشن کردن ابعاد ناشناخته این فاجعه، برگزاری دادگاههای نمادین، آکسیون و کمپین های تبلیغی علیه این معامله ننگین و …، همه و همه اینها لازم است تا سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی ادامه یابند. با انجام این معامله شرم آور اکنون بیش از پیش برای جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه کارگران و مردم ایران روشن شده است که تا زمانی که رژیم جمهوری اسلامی با قهر انقلاب به زیر کشیده نشده است و سران جنایتکار آن در دادگاهی علنی و در پیشگاه مردم زجر کشیده ایران به محاکمه كشیده نشده اند، نباید انتظار دادخواهی داشت.


سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv

اشتراک در شبکه های اجتماعی: