یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

حکومت با معلمین که تولید اندیشه می‌کنند و پیگیر حقوق خود می‌باشند چه می‌کند؟
چرا از چند معلم قلم بدست هراس دارد؟
ما فریاد ترس حکومت را هر روز و در هر مناسبت بلندتر می‌شنویم. زیرا پیام صلح ما به بی‌دینی تعبیر می‌شود. حکومت حتی هفته معلم را فرصتی نمیداند که این قشر ، از حقوق مغفول مانده‌‌شان دفاع کنند، با دستگیری و تهدید فعالان صنفی قبل از روزهای تجمع و احضار انان به حراست‌ها، پلیس امنیت و معاون دادستان و وزارت اطلاعات و همینطور دستگیری قبل از تجمع کنشگران، حلقه محاصره را تنگ‌تر کرده است. در استانه سیزده اردبیهشت چهار فعال صنفی به ترتیب به حراست استان، پلیس امنیت و اداره اطلاعات احضار شدند که قرار شد دو تن دیگر روز یکشنبه در دفتر معاون دادستان حاضر شوند.
معلمان کنشگر روز گذشته در خیابان فرهنگ ساری نرسیده به مقابل اداره کل آموزش و پروش استان مازندران، قبل از جمع شدن، بلافاصله دستگیر و با طرز نابهنجاری هتک حرمت شده و در خودروی اداره اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفته ساعاتی بعد آزاد شدند.
جمعی دیگر بخاطر مراقبت شدید امنیتی و حضور لباس شخصی‌ها حتی فرصت نیافتند عکس یادگاری بگیرند و متفرق شدند.
جمع اندکی از همکاران در شهر بابل نیز مقابل اداره‌ی آموزش و پرورش گرد هم آمدند و مسئول حراست صحبتهای مطابق قانون اساسی را از معلمان شنید، اما چون همیشه فقط شنونده بود و اظهار میداشت که وظیفه دارد به مقامات بالاتر ارجاع دهد !!!.
حاکمان به خیال خود توانسته‌اند ما را وادار به سکوت کنند اما جریان حق‌طلبی جاریست و ما باز با همان اندک ظرفیت قانونی خود، حقمان را فریاد میزنیم.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران