در ادامه اعتصابات گسترده کامیون داران، روز جمعه ششم مهرماه، افزایش شمار بازداشت‌شدگان به دستکم ۸۱ تن رسید. این سومین باری است که کامیون‌داران ایران در سال جاری دست به اعتصاب می‌زنند. دور سوم اعتصاب کامیون‌داران از روز ۳۱ شهریورماه آغاز شده و در چند شهر و استان کشور ادامه یافته است. روز جمعه رییس کل دادگستری استان اصفهان از بازداشت ۱۳ تن از رانندگان معترض خبر داد. همچنین رئیس کل دادگستری فارس از بازداشت ۳۵ تن دیگر در این استان و صدور قرار بازداشت موقت برای این افراد خبر داد. دادستان تهران نیز پنج‌شنبه شب ششم مهر از بازداشت ۳ تن در ارتباط با اعتصاب در شهرستان پاکدشت خبر داد. با احتساب این بازداشت‌ها، شمار بازداشت‌شدگان در این خصوص تا زمان تنظیم این گزارش به دستکم ۸۱ تن رسیده است. این اعتصابها حمایت اتحادیه های جهانی از جمله، فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل و نیز اتحادیه کامیون داران آمریکا را در پی داشته است. در روزهای اخیر حمایت های بین المللی دیگری نیز از این اعتصاب صورت گرفته است.شایان ذکر است که نهادهای رژیم به جای برسی و رسیدگی به خواست های معترضان با تهدید و سرکوب قصد پایان اعتصاب رانندگان را دارند. در یکی از آخرین اقدامات، دستگاه قضایی رژیم با طرح اتهام‌هایی چون "فساد فی الارض"، در پی صدور احکام سنگین، در راستای مرعوب کردن اعتصاب گسترده رانندگان و کامیون داران می باشد.
علیرغم این اقدامات، اعتصاب به بسیاری از شهرها گسترش یافته است. بنا به گزارشات انتشار یافته، تا کنون اعتصاب در شهرهای بسیاری از جمله "تبریز، شیراز، اراک، همدان، گرگان، اهواز، رشت، سنندج ، ارومیه، بوشهر، نیشابور، بندرعباس، قم، خرمشهر، ساوه، پایانه حمل و نقل بندر خمینی در خوزستان" و بسیاری از پایانه ها در دیگر شهرها و شهرک ها در جریان است. علاوه بر آن رانندگان نفتکش و حمل مواد سوختی پالایشگاه تبریز نیز روز شنبه گذشته، دست از کار کشیدند و به اعتصاب پیوستند. بنا به گزارش خبرگزاری "ایرنا"، مدیر پایانه حمل و نقل بندر خمینی اعلام کرد: "روز یکشنبه اکثر کامیون‌داران این پایانه دست از کار کشیدند و به اعتصاب پیوستند تا جائی که از دو هزار کامیون این پایانه، روزانه تنها ۳۰۰ کامیون فعال بودند." تازه ترین گزارشها حاکی است که رانندگان در "شهرکرد، اردبیل، نائین، کرج، اصفهان، اراک، نیشابور، زرین‌شهر، سبزوار، رفسنجان، قزوین و دزفول"، به این اعتصاب پیوسته اند.
اعتصاب رانندگان کامیون و کامیون داران از روز شنبه و بدون توجه به رویداد اهواز در رژه نظامی و علیرغم تلاش رژیم برای پوشاندن اعتصاب، به بهانۀ این رویدادها و سکوت عامدانۀ رسانه‌های رژیم و رسانه‌های فارسی زبان دولتهای سرمایه داری درخارج کشور، رانندگان کامیون و کامیون داران، همچنان بر تحقق اهداف خود پای می فشارند.
خواست و مطالبات رانندگان کامیونها بسیار عینی و مادی، مربوط به مشکلات کاری و معیشتی روزانه شان است. این مطالبات ازجمله عبارت بودند از: "افزایش کرایه حداقل به میزان ۳۵ تا ۵۰ درصد، کاهش نرخ عوارضی اتوبان‌ها، افزایش سهمیه سوخت ناوگان حمل بار، کم شدن حقِ بیمه پرداختی رانندگان و پذیرش سختی و زیان آور بودن شغل رانندگان ناوگان باری، افزایش حقوق بازنشستگی، کاهش قیمت لوازم یدکی و لاستیک و حذف دلالان و واسطه‌ها از پایانه‌ها و باربری‌ها. با توجه به شرایط سخت کاری آنان ازجمله کرایۀ کم و دستمزد اندک، رانندگان و شاگرد راننده های کارمزد، ساعات طولانی کار و خطرات ناشی از خرابی و نا امن بودن جاده ها در ایران، آنان همیشه در معرض خطرات جانی قرار دارند. آمار تصادفات و تلفات جانی سالانه حمل و نقل در ایران از بسیاری از کشورهای دیگر بالا تر است. بنا به آمار وزارت راه و ترابری رژیم تنها درشش ماه گذشته سال جاری بیش از دوازده هزار نفر درحوادث رانندگی جان خود را از دست داده اند.
بنا به آمار وزارت راه و شهرسازی رژیم، تعداد کامیونهای موجود در ایران٣٦٠ هزار دستگاه می باشند. قابل تصور است که در صورت تداوم اعتصاب رانندگان کامیون و گسترش اعتصاب به دیگر بخشهای حمل و نقل، چگونه چرخ تولید و چرخ بسیاری از معاملات صنعتی و بازرگانی سرمایه متوقف خواهد شد و رژیم را مجبور خواهد ساخت حتی در این شرایط به همۀ ی خواستها و مطالبات رانندگان و کامیون داران پاسخ دهد. در شرایط کنونی که جمهوری اسلامی با بحرانها و مشکلات زیاد اقتصادی و سیاسی داخلی و منطقه ای و بین‌المللی دست به گریبان است، اعتصاب های سراسری سازمان یافته و رهبری شده می‌تواند ابزار مناسبی جهت اِعمال فشار بر رژیم باشند. نیروهای رژیم در مقابل این اعتصابها زمین گیر هستند و نمی‌توانند کاری انجام دهند. در چنین شرایطی اعتصاب می‌تواند رژیم را بیشتر در تنگنا قرار داده و و درجهت تأمین حقوق کارگران و دیگر زحمتکشان جامعه بیشتر وادار به عقب نشینی نماید.
پاسخ رژیم به مطالبات رانندگان کامیون، تاکنون علاوه برتهدید وعده و وعیدهای سرخرمن، یورش نیروهای سرکوبگر نظامی و امنیتی به آنان چیزی دیگری نبوده است. اما رانندگان کامیون و فعالان پیشرو آنها درایران بدون توجه به اقدامات رژیم و سایر دشمنان طبقاتی شان، با بهره گیری از همۀ امکانات ارتباط جمعی درجهت ادامۀ اعتصاب، تا تحقق خواست و مطالبات ضروری و حیاتی شان به ایجاد هماهنگی میان خود و سازماندهی اعتصابات پی درپی می پردازند . آنان بدون شک سرانجام رژیم را وادار به تأمین مطالباتشان خواهند کرد. این درسی است که رانندگان کامیون از تجارب مبارزاتی خود به دست آورده اند. تجاربی که به آنان می‌گوید سرمایه داران و رژیم وابسته به سرمایه، حاضر به دادن هیچ امتیاز و تأمین هیچ درخواستی نیستند، مگر آنکه مصالح و منافعشان براثر مبارزۀ کارگران و استثمار شده گان در معرض خطر قرار گیرد. اعتصاب سراسری و پیوسته آن ابزاری است که می تواند سرانجام سرمایه داران و دولتشان را به زانو در آورد.
شنبه - ۷ مهر - ۱۳۹۷ , 29 - 09 - 2018
