از هنگام خروج دولت آمریکا از برجام و انتشار شروط دوازده گانه وزیر خارجه این کشور، هر روز شاهد نشانه جدیدی از ضعیف شدن موقعیت جمهوری اسلامی در منطقه و علائمی از پذیرش عملی بخشی از شروط آمریکا از جانب رژیم اسلامی هستیم. این واقعیت را سیاستگذاران آمریکا نیز می بینند و به نتایج عملی سیاست تاکنونی خود در مقابل جمهوری اسلامی خوشبین هستند. اگر در شرایط فعلی گفتگوی مستقیم بین مقامات دو کشور، با توجه به شرایط سنگینی که دولت آمریکا تعیین کرده است، برای جمهوری اسلامی دشوار باشد، مذاکره و سازشهای ،غیر علنی، میتواند یک راه حل بینابینی باشد و ملزومات سازش به اصطلاح قهرمانانه را فراهم کند. جمهوری اسلامی در این مورد سابقه ای طولانی دارد و فوت و فن آنرا آموخته است.

تضعیف پایگاه سیاسی جمهوری اسلامی در عراق، علنی شدن بحث ضرورت خروج جمهوری اسلامی از سوریه، تصویب نهائی قانون مبارزه با حمایت مالی از تروریسم، خواباندن سروصدای اولیه در مورد گسترش سانتریفوژها، علنی شدن انتقاد از آزمایشهای موشکی در مطبوعات داخل کشور و نیز در مجلس شورای اسلامی، از جمله نشانه های برجسته عقب نشینی گام به گام جمهوری اسلامی و زمینه سازی سازش نهائی هستند.

"حیدر عبادی" نخست وزیر عراق اواخر هفته گذشته در واکنش به بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه ایران ، تصریح کرد که به منظور حمایت از مردم عراق به تحریم‌های آمریکا پایبند خواهد بود. عبادی گفت که کشورهای بزرگ‌تر از ما نیز به تحریم‌های آمریکا پایبند هستند و اگر ما بر خلاف آنها عمل کنیم شکست خواهیم خورد. وی همچنین گفت:"به عنوان نخست وزیر عراق نمی‌توانم موضعی را اتخاذ کنم که به ضرر شهروندان عراقی تمام شود".در همین رابطه سعد الحدیثی سخنگوی دولت عراق هم روز گذشته گفت که عراق از این پس برای معاملات مالی و تجاری با ایران از دلار استفاده نخواهد کرد. ما گامی برنمی‌داریم که به ضرر اقتصاد عراق باشد. همزمان نچیروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان ، نیز تصریح کرده است که موضع آنها در این وضعیت همانند موضع بغداد خواهد بود. موضع دولت عراق در مورد تحریم های اقتصادی، با واکنش‌های زیادی در ایران همراه بود. محمود صادقی نماینده مجلس با انتشار پیامی اعلام کرد که دولت عراق مطابق ماده ۶ قطعنامه ۵۹۸، ۱۱۰۰ میلیارد دلار بابت غرامت خسارات مستقیم جنگ به ایران بدهکار است؛ دولت ایران با لحاظ تنگناهای مردم عراق در مطالبه این غرامت تعلل کرده است؛ اکنون نخست‌وزیر عراق به‌جای جبران، با تحریم‌های ظالمانه علیه مردم ایران همراهی می‌کند. این واقعیت چیزی جز آغاز عقب نشینی جمهوری اسلامی از زیاده خواهی هایش در عراق، یعنی تمکین کردن به یکی از شروط آمریکا نیست.

پروسه خروج نیروهای نظامی ایران از سوریه هم در جریان است. در این رابطه جمهوری اسلامی در گام نخست، نیروهایش را تحت فشار دولت اسرائیل و روسیه از جنوب سوریه، خارج نمود. با کاهش درگیریهای نظامی و اجرای عملی سیاست توافق شده بین آمریکا و روسیه بر سر سوریه، عملا بهانه ای برای ماندن نیروهای جمهوری اسلامی در این کشور باقی نخواهد ماند. سیاست رسمی و اعلام شده دولت روسیه هم همین است. شواهد نشان می دهند که خروج نیروهای نظامی جمهوری اسلامی از سوریه، بدون سروصدا آغاز شده است.

جمهوری اسلامی مدتها بود که در برابر پیوستن به قرارداد بین المللی "مبارزه با پولشوئی و تامین مالی تروریسم" موسوم به "فات"، مقاومت می کرد. تا جائیکه "کارگروه" این قرارداد در فروردین ماه امسال تنها چهار ماه برای تصویب آن به جمهوری اسلامی مهلت داد. این قانون در این فاصله در مجلس اسلامی به تصویب رسید و شورای نگهبان هم بدون سروصدا آنرا تائید نمود. روز گذشته روحانی، قبل از پایان مهلت چهار ماهه، طی بخشنامه ای پذیرش آنرا اعلام کرد و ارگانهای مختلف را موظف به اجرای آن نمود. این در حالی است که می دانیم محتوای این قانون در واقع تامین یکی از شروط 12 گانه آمریکا است.

در حالیکه در روزهای نخست پس از خروج آمریکا از برجام، جمهوری اسلامی، طرفهای اروپائی و آمریکا را با ادعای به راه انداختن سانتریفوژهای قویتر تهدید می کرد، پس از تشدید فشارهای آمریکا، به تدریج سرو صدای آنرا خواباندند و چیزی بیش از یک تهدید توخالی از آن باقی نماند.آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز اعلام کرد که جمهوری اسلامی کلیه موازین این سازمان را رعایت کرده است.

بدون شک دولت آمریکا فشارهایش را تا اجرای کامل 12 ماده اعلام شده، بطور رسمی و یا عملی ادامه خواهد داد. برای جمهوری اسلامی هم راهی جز سازش باقی نمانده است. امروز کارگران و مردم زحمتکش در ایران هم از قبل ادامه تحریمهای اقتصادی آمریکا تحت فشار هستند، و هم از جانب جمهوری اسلامی که شرایط فلاکتبار اقتصادی و دیکتاتوری و خفقان سیاسی را بر زندگی آنها تحمیل کرده است. در چنین شرایطی هیچ درجه ای از مقاومت جمهوری اسلامی در برابر فشارهای آمریکا، به نفع توده های مردم ایران نیست. برای کوتاه کردن دست امپریالیسم آمریکا از دخالت در امر مبارزه عادلانه و رهائی بخش مردم ایران، کوتاه آمدن جمهوری اسلامی در برابر خواستهای دولت آمریکا ضروری است. چنین موقعیتی به گسترش مبارزات مردم ایران، برای تامین خواست نان و آزادی، مستقل از دخالتهای مخرب آمریکا، یاری می رساند و جمهوری اسلامی را هر روز بیشتر در سراشیب سقوط قرار می دهد.

2018-08-12| ۱۳۹۷-۰۵-۲۱