اعتصاب زندانیان در زندان های ایالت فلوریدا تحت عنوان "به کار بردگی پایان دهید" که از روز پانزدهم ژانویه ،بیست و پنجم دیماه آغاز شده است، همچنان ادامه دارد .خبر این اعتصاب در شبکه های مجازی و مطبوعات محلی انتشار یافته است. خانواده زندانیان در صفحات "فیس بوک" خود اعلام کردند که اعتصاب کنندگان در بیش از هفده زندان به سلول های انفرادی انتقال داده شده اند. مضافا اینکه تمام وسایل شخصی آنان از جمله وسایلی که با آن بتوانند خواست های خود را نوشته و به اطلاع عمومی برسانند، ضبط شده و هرگونه تماس با زندانیان اعتصابی از جانب سایر زندانیان ممنوع اعلام شده است.

برمبنای اطلاعیه "کمیته سازمانده کارگران اعتصابی" کارگران تصمیم گرفته بودند که از روز پانزدهم ژانویه به مناسبت روز یادبود "مارتین لوتر کینگ" اعتصاب خود را آغاز نموده و دست از کار بکشند. آنها به شرایط وحشتناک حاکم بر زندان ها اعتراض دارند. بطور مشخص علیه کار بردگی در زندان ها، افزایش سرسام آور قیمت کالاهای عرضه شده در فروشگاه های زندان و بازگشت مجدد کامل احکام تعلیقی، اعتراض به احکام مرگ و همچنین حق رای برای زندانیان اعتصاب کرده اند. زندانیان می گویند که تصمیم به اعتصاب را با موافقت هزاران نفر از زندانیان دستکم در هفده زندان از زندان های ایالت فلوریدا اتخاذ کرده اند.

در متن منتشر شده در وب سایت "کمیته سازمانده کارگران زندانی" که کمیته مشترکی از زندانیان و پشتیبانان آنان در خارج از زندان هاست و همزمان عضو "اتحادیه کارگران صنعتی جهان" که بیش از یک قرن از تاسیس آن می گذرد، آمده است که حتی یک روز قبل از شروع اعتصابات، مقامات زندان که بطریقی از شروع اعتصاب اطلاع یافته بودند، دست به یک سری عملیات ایذائی جهت ممانعت از شروع اعتصاب زدند. از جمله اینکه آنان به بهانه شرایط اضطراری حق فرستادن زندانیان را به سلولهای انفرادی ،شدت بخشیدن به تحت نظر گرفتن زندانیان ، بازرسی سلولها ، معلق کردن حقوق قانونی زندانیان دست می یابند. در عین حال مقامات زندان برای تحت فشار گذاردن زندانیان اعتصابی، عملیات ایذائی خود را در مورد همه زندانیان اعمال می کنند حتی اگر در اعتصاب شرکت نکرده باشند.

با وجود گذشت دو هفته از اعتصاب زندانیان هیچکونه خبری به خارج درز پیدا نمی کند، چرا که مقامات زندان، اعتصاب کنندگان را به سلول های انفردی فرستاده و اجازه هیچگونه ملاقات به آنان داده نمی شود. سخنگوی زندان در یک بیانیه کتبی که یک هفته بعد از شروع اعتصاب در اختیار مطبوعات می گذارد با کمال بیشرمی مدعی می شود که در میان نود هفت هزار زندانی موجود در زندان های فلوریدا آرامش کامل موجود است و تنها یک دو تجمع اعتراضی از جانب تعدادی از مردم در مقابل درب ورودی بخش پزشگی و اداره مرکزی زندان ها دیده شده است.او در همین نوشته مدعی است که هیچگونه اعتصاب و یا دست کشیدن از کار در هیچ بخشی از داخل وخارج از زندانها دیده نمی شود. منظور از خارج از زندان ها آن زندانیانی هستند که توسط مقامات زندان در شرکت های بزرگ صنعتی، در مقابله با آتش سوزی ها و بلایای طبیعی ،پاک کردن محیط های آلوده به موادشیمیائی و سمی بدون هیچگونه تجهیزات ایمنی و از جمله در جریان طوفان "ایرما" در سال گذشته بکار گرفته می شوند. زندانیان در مقابل انجام این بیگاری که در بسیاری از موارد با خطر جانی روبرو هستند بجای اینکه دستمزد کار خود را دریافت کنند تا بتوانند بستگان خود در خارج از زندان را پشتیبانی مالی کنند، دفترچه ای را در یافت می کنند که این ساعت ها کار بی مزد و طاقت فرسا در آن یادداشت می شود، که گویا با در نظر گرفتن این ساعت ها کار بی مزد برخی از زندانیان زودتر از موعد مقرر می توانند از زندان آزاد شوند."کمیته سازمانده کارگران اعتصابی" می گوید که به ندرت اتفاق افتاده است که به دلیل هزاران ساعت بیگاری یک زندانی زودتر از موعد مقرر از زندان آزاد شود. چرا که همواره مامورین زندان مواردی را دال بر "بی انضباطی" زندانیان پیدا کرده و مدت اقامت آنان در زندان را تمدید می کنند. علاوه بر آن گفته می شود که دادگاه ها با توجه به ارزش تولید شده توسط این کارگران بی مزد از همان ابتدا آنان را به زندان های طولانی مدت محکوم می کنند تا دولت و سرمایه داران مدت زمان بیشتری از نیروی کار مجانی آنان برای بازسازی سیستم بهره کشبی خود استفاده کنند.

در این میان بویژه وضعیت "کوین جانسون" یکی از اعضا "حزب نوین پلنگ های سیاه آفریقا" توجه بسیاری از رسانه ها را به خود جلب کرد. وکیل او اعلام کرد که حتی پنج روز قبل از شروع اعتصاب پرونده ای علیه موکل او به عنوان سازمانده شورش توسط مقامات زندان تنظیم گشته است. مقامات زندان نوشته های "کوین جانسون" در مورد شرایط وحشتناک حاکم بر زندان های فلوریدا را مدرک جرم می دانند. بویژه اینکه او نوشته است که زندان فلوریدا بدترین زندانی است که او در مقایسه با چهار زندان دیگر داشته است. او در آخرین نوشته اش با سرتیتر "کارگران زندانی دست از کار کشیدند" کوشش کرده است که وضعیت عینی حاکم بر زندان ها و از جمله کار بردگی بدون مزد را توضیح دهد. وکیل او با اشاره به اینکه در درون زندان امکان دسترسی به اینترنت موجود نیست و لذا نوشته های موکل او که در خارج از زندان پخش شده نمی توانستند موجب اعتصاب زندانیان گردند، به رد ادعاهای مقامات زندان پرداخت. مضافا اینکه هیچ مدرکی مبنی براینکه او فراخوان اعتصاب را داده است موجود نیست.

همزمان روزنامه "میامی نیو تایمز" با اشاره به نوشته های جانسون به رد ادعاهای مقامات زندان پرداخته و می نویسد که او نه تنها زندانیان دیگر را به شورش فرانخوانده، بلکه بر مسالمت آمیز بودن اعتصاب پافشاری کرده است. ولی مقامات زندان با وقاحت تمام می گویند که دست کشیدن از کار خود دعوت به شورش بوده و باید مجازات گردد و مدعی می شوند که چنانچه زندانیان به شرایط موجود در زندان اعتراض دارند، در این صورت می توانند از مجراهای قانونی شکایات خود را طرح کنند. روزنامه مزبور این ادعای مقامات زندان را با توجه به اعتراضات مدام وسالیان دراز زندانبانان، گروه های امداد حقوقی به زندانیان و فعالین حقوق مدنی توجیهی برای وقت کشی این مقامات می داند. جانسون در نوشته ای به وکیلش عنوان می کند که مقامات زندان حتی شوفاژ سلول انفرادی او را از کار انداخته و از آنجائیکه پنجره سلول او نیز کاملا بسته نمی شود می خواهند او را با نگهداری در هوای یخ بندان داخل سلول مورد شکنجه دائمی قرار داده و آماج تعرض وحشیانه خویش برای مقابله با کارگران زندانی اعتصابی قرار دهند.

طبق آمار منتشر شده کمیته های دفاع از زندانیان تنها در سال گذشته چهار صد و بیست و هشت نفر در نتیجه خشونت اعمال شده در زندان های فلوریدا جان خود را از دست داده اند که افزایش بیست در صدی را نسبت به سال ما قبل نشان می دهد. اعتصاب جاری زندانیان ادامه اعتصاب سراسری زندانیان در آمریکا در نهم سپتامبر سال 2016 است . "کمیته سازمانده کارگران زندانی" می گوید که اعتصاب کنونی دال بریک طرح دراز مدت از جانب زندانیان است. کمیته بر این باور است که جهانی سازی، بیکاری در مقیاس بسیار گسترده و کمپانی هایی که از هر وسیله ای برای کسب سود بیشتر استفاده می کنند، از مهمترین دلایل وضعیت اسفناک موجود در زندانهاست. محدودیت استفاده زندانیان از اینترنت و پست، گنجاندن زندانیان در اطاق های بیش از گنجایش آنان، غذای ناسالم و بی کیفیت، گرانی کالاهای موجود در فروشگاه های زندان، خشونت بی حد و مرز اعمال شده بر زندانیان و بیگاری، تنها بخشی از شرایط غیر انسانی حاکم بر زندان های آمریکا است. واقعیت این است که چندین سال است که این بردگان کار دیگر حاظر نیستند به این شرایط بهره کشی تن در دهند. آنان در جریان اعتصاب سال گذشته خود پی بردند که تنها و تنها از رهگذر مقاومت و مبارزه سازمان یافته خود می توانند شرایط حاکم بر زندان ها را تغییر دهند. اگر اعتصاب کوتاه مدت سال گذشته مقدمه یک مقاومت سرتاسری بود، اعتصاب کنونی نشانه درجه بالایی از روحیه مقاومت، مبارزه و همبستگی را نشان می دهد.

ترکیب موجود در زندان ها خود تصویر آشکار و واقعی تبعیض و راسیسم موجود در جامعه آمریکاست. طبق آمار موجود از هر سه آفروآمریکائی یک نفر در زندان بسر می برد. مدارک به دست آمده نشان می دهند که هواداران جریان فاشیستی و راسیستی "کوکولوس کلان" در میان مامورین زندان نقشه کشتن زندانیان رنگین پوست را در مقیاس گسترده ای تدارک دیده بودند.

نباید فراموش کرد که جنبش اعتصابی موجود در زندان ها بخشی از جنبش معروف به "جان سیاهان هم ارزش دارد" و جنبش "مبارزه علیه خشونت پلیس و دفاع از حقوق مهاجرین" می باشد. و نباید فراموش کرد علیرغم اینکه در بستر یک مبارزه خونین بین بردگان و برده داران در آمریکا بالا خره در سال 1865 برده داری منسوخ گردیدد، ولی متمم ماده سیزده قانون اساسی آمریکا همچنان کار اجباری زندانیان را برسمیت می شناسد.

اعتصاب این کارگران زندانی قبل از هرچیز جوهر ضد انسانی نظامی را به تصویر می کشد که حتی از بیگاری قربانیان اجتماعی نظام در بازداشتگاه ها و زندان هایش برای کسب سود بیشر ابائی ندارد. هم چنان هیچ ابائی ندارد که سرتاسر جهان را به میدان جنگ های تجاوزگرانه و نیابتی خود تبدیل کند و همه این جنایات، غارتگری ها و بهره کشی ها را به نام "جهان متمدن غرب" از صبح تا شام در بوق و کرنا بدمند.

در این میان موج پشتیبانی از زندانیان اعتصابی روز به روز دامنه گسترده ای به خود می گیرد. تنها در فلوریدا بیش از یکصد گروه و سازمان و نزدیک به پنجاه اتحادیه و تشکل کارگری از "کمیته سازمانده کارگران زندانی" پشتیبانی می کنند. مضافا اینکه در بسیاری از میتینگ ها و جلسات جنبش "مارش زنان" در بیستم ماه ژانویه علیه ترامپ اولین سالگرد به قدرت رسیدن او، سخنرانان مردم را به پشتیبانی از زندانیان اعتصابی فرا خواندند.

تردیدی نباید داشت که این نظام بردگی مدرن واین نظام غارت و چپاول و جنگ و خونریزی بطور جبری به پایان خویش نزدیک نخواهد شد، مگر اینکه نیروی مصمم، آگاه ،سازمان یافته و گسترده ای به میدان بیاید که افق به زیر کشیدن این نظام بردگی مدرن را در مقابل جامعه قرار دهد.

بیست وپنجم بهمن 1396

پانزدهم فوریه 2018