خامنه‌ای، رهبرحکومت اسلامی در ایران، فریبکارانه به لابه افتاده است. او با نقابی بر چهره فریب آلوده، حکومت اسلامی اش را حکومتی با مشخصه های فساد سیستماتیک، بی عدالتی، تبعیض، «اشرافی‌گری و امتیاز طلبی مسئولان»، «بی مبالاتی به بیت المال» و «بی توجهی به طبقه مستضعف» و... خواند. او در این نمایش مشمئز کننده، تمامی این اعمال حکومت ولایی خویش را «حرکاتی ضدانقلابی» خواند و گفت که «همه تشکیلات نظام باید با این نگاه به سمت اهداف انقلاب حرکت کنند». او ده روز پیش نیز با اشاره به خیزش دی ماه در بیش از120 شهر در سراسر ایران، گفته بود «حرف مردم، شکایت از فساد و تبعیض است» و برای توجیه این ظلم و فساد حکومت ولایی خویش، خواهان برخورد «شدیدتر و جدی‌تر» حکومت اسلامی و ستم بار خویش شده و افزوده بود که «مبارزه با ظلم و فساد بسیار سخت است». همین سایه خدا بر روی زمین و سوار برگرده ی مردم ستمکش، خیزشی که اکنون آن را اعتراضی به حق می خواند و به پوزش خواهی افتاده است، «پاتک دشمن خارجی» خوانده بود.

خیزش و خواست دیماه بر بستر خروشان جامعه جاری است. در دیماه در اوج فوران و فریاد توده های تهی دست با فریادهای سراسری و صدها هزار نفره ای که: نان، کار، مسکن، آزادی می خواستند و مرگ بر حکومت اسلامی را شعار و درخواست روز خویش اعلام کرده بودند، یک حکم و تاریخی است. خامنه ای گستاخانه، این خیزش را «پاتک دشمن خارجی» خواند و گفت که «پول» این همایش های باشکوه و رزمنده را یک «دولت خرپول منطقه داده» ‌است.

او اکنون در سرازیری فروپاشی به ابزار تقیه و خدعه که روحانیت، همیشه در آستین دارد به ضرورت "عذرخواهی از خداوند و مردم" دهان گشوده است. خامنه ای، با اشک تمساح، به نیرنگ آمده است تا امپراتوری الیگارش ها را از گرداب سرنگونی انقلابی برهاند. عذرخواهی خامنه ای، پشیمانی و توبه ی یک مجرم معمولی نیست، فریب یک جانی طبقاتی و سیاسی دستگیر شده به دست مردم است تا راه گریزی برای تداوم حاکمیت و جنایت بیابد.

روز یکشنبه 29 بهمن (18 فوریه) پیشوای باند مافیای امپراتوری روحانیت و بیت رهبری، در یک سخنرانی در تهران، ناچار به اعتراف بود که بگوید: «اعتراض و اجتماع حق مردم است اما نباید آن را با تخریب مخلوط کرد.» او می داند که سرنگونی حکومت و تمامی ماشین سرکوب طبقه حاکمه و حکومت، در دستور کار انقلاب است و انقلاب حکمی پرهیز ناپذیر است. او فریاد های سرنگونی خواه خیزش سراسری را "گلایه ها و شکایات" مردم می خواند که از آن «مطلع است» و آن «بخاطر عقب افتادن در زمینه تامین عدالت" می نامد. او در راس یک حکومت جنایت پیشه به خوبی از همه امور «مطلع است». طبقه کارگر و فرودستان شهر و روستا بخوبی می دانند که خامنه ای و روحانی و دیگر رهبران حکومت سرمایه و اسلام سیاسی، با پوزش خواهی نمی توانند جرم خویش را تنها «عقب افتادن در زمینه تامین عدالت» بخوانند. خیزشگران سراسری، خامنه ای را رهبر سیاسی و دینی استثمارکنندگان و باندهای سارق همه هستی و آرزوها و زندگانی حکومت شوندگانی می شمارند که در دی ماه همانند آتش فشان خروشید تا زندگی و اصول انسانی پایمال گشته و ربوده شده ی خویش را بازستاند.

خیزش دیماه، تنها اعلام عزل مهره های حکومتی و در راس همه، علی خامنه ای نیست! بلکه اعلام برکناری کلیت نظام در شعار "اصلاح طلب، اصول گرا، دیگه تمومه ماجرا"! تمامی باندهای حکومتی را در بر می گیرد. اجرای این حکم انقلابی، اینک در سنگرهای خیابان ها و در هر محل کار و محلات سراسر ایران پیش روی گذارده شده است. عذر خواهی خامنه ای اعتراف به شکست است و هراس از به میدان آمدن زنان و مردان شجاع، و اراده مند، که می روند تا سازمان یابند و پیش روند.

این نیروهای سراسری اما سازمان نایافته، برخوردار از رهبری و سازماندهندگان محلی، برای پیروزی نهایی، به پیشاهنگ و برنامه انقلابی نیازمند است.