"مؤسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک" در لندن که سالیانه به ارزیابی توان نظامی و هزینه دفاعی کشورهای جهان در کتابی به نام "موازنه نظامی" می پردازد، در تازه ترین گزارش خود به بودجه سال ۲۰۱۹- ۲۰۱۸ ایران، پرداخته و از سیر فزاینده هزینه نظامی و تغییرات اساسی در چگونگی تخصیص منابع مالی به بودجه نظامی گزارش داده است. بنا بر این گزارش بودجه نظامی ایران در سال ۱۳۹۵ خورشیدی بنا به درخواست محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، و علاءالدین بروجردی، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران با افزایش ۵ درصدی به ۱۹.۶ میلیارد دلار رسید. این بودجه نظامی در سال ۲۰۱۹-۲۰۱۸ کشور با افزایش ۷.۵ درصدی به ۲۱.۴ میلیارد دلار افزایش یافت. لازم به یادآوری است که بودجه مراکز آموزشی و عقیدتی و سیاسی که دارای کدهای جداگانه و سری می باشند در بودجه سپاه نیامده است.
این گزارش نشان می دهد که "هزینههای نظامی ایران در سال ۲۰۱۸ نسبت به پنج سال قبل از آن ۵۳ درصد افزایش یافته است. "موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک" نشان میدهد که بودجه تعیین شده در سال ۲۰۱۹- ۲۰۱۸ برای قرارگاه نظامی مرکزی خاتمالانبیا که اکنون سرلشکر غلامعلی رشید فرماندهی آن را به عهده دارد از سهم عظیمی برخوردار شده است. در سال ۱۳۹۵ با سلطه بیشتر سپاه بر اقتصاد، قرارگاه مرکزی خاتمالانبیا مسئولیت طراحی و هماهنگی و نظارت عملیاتی نیروهای مسلح را به جای ستاد کل نیروهای مسلح به عهده گرفت. غلامعلی رشید که فرماندهی این قرارگاه نظامی را بر عهده دارد با قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران که مسئولیت پیشبرد عملیات برون مرزی سپاه را عهده دار است رابطه تنگاتنگی دارد.
برخی از رسانههای حکومتی وابسته به سپاه پاسداران از قرارگاه مرکزی خاتمالانبیا به عنوان مسئول "هماهنگی های مهم و حساس در خاورمیانه" نام می برند. اگر چه در لایحه بودجه ی سال ۱۳۹۶ به مجلس اسلامی مبلغ ۲۱۳ میلیون دلار بودجه نیروی سپاه قدس و همچنین بودجه ی پیشبرد پروژه های موشکی حکومت اسلامی در ایران هم مشخص شده بود، اما درلایحه بودجه سال ۱۳۹۷ نشانهای از بودجه نیروی قدس و برنامههای موشکی دیده نمیشود و آشکارا بیانگر آن است که برای پنهان سازی نقش سپاه در شعله ور سازی جنگ نیابتی و مخفی سازی مداخله گریهای نظامی به ویژه در خاورمیانه و تروریسم حکومتی، بودجه این دو بخش، به صورت سری و نیز خارج از بودجه رسمی نظامی ایران در نظر گرفته شده است. بررسیهای "موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک" نشان میدهند که در بودجه نظامی ایران برای سال ۲۰۱۹- ۲۰۱۸، بودجه نیروهای انتظامی رژیم اسلامی که در خط مقدم مقابله با اعتراضات مردم هستند، نسبت به سال پیش از آن به میزان سرسام آوری افزایش یافته است به گونهای که پس از تلفیق بودجه آن در کل بودجه نظامی ایران بالاترین افزایش را نشان میدهد.
از طرف دیگر طبق تازه ترین گزارش شرکت خدمات مشاورهای "آی اچ اس مارکیت"، ایران از نظر هزینههای نظامی خود از دولت های اسرائيل و کانادا پیشی گرفته و با ۱۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار در رده پانزدهم در جدول افزایش بودجههای نظامی دنیا قرار گرفته است. این در حالی است که "موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک" بودجه نظامی ایران را بسیار بیشتر از این میزان گزارش کرده است.
این افزایش چشمگیر بودجه نیروی انتظامی و دستگاه سرکوب رابطه مستقیمی با روند رو به افزایش اعتراضات کارگری و اعتراضات و خیزشهای تهیدستان شهری به ویژه با تجربه ی خیزش سراسری دی ماه ۱۳۹۶ و پیش بینی تحولات بعد از آن دارد. رژیم جمهوری اسلامی به بهانه مقابله با خطر تهدیدات خارجی برای تأمین امنیت داخلی سرمایه و مقابله با خطر اوج گیری خیزشهای سراسری و کارگری خود را بیش از پیش تجهیز می کند.
بررسی بودجه سال ۲۰۱۹- ۲۰۱۸ حکومت اسلامی نشان دهنده آن است که بیش از ۴۰ درصد از بودجه نظامی به سپاه پاسداران اختصاص داده شده است. علاوه بر افزایش چشمگیر بودجه سپاه پاسداران، اختصاص بودجه های کلان با کدهای مخفی و زیر نامهای دیگر و نیز بودجه جداگانه نیروهای گارد ویژه و بسیج و سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات که همگی سری میباشند، گویای این واقعیت است که رژیم جمهوری اسلامی در هراس از اوج گیری خیزشهای توده ای و کارگری، بخش عظیمی از بودجه را به ماشین نظامی اختصاص داده است. این به نوبه خود بیانگراین واقعیت است که حکومت اسلامی بقا خود را اساسا در گرو تقویت ماشین نظامی و سرکوب میداند. این آمار و ارقام نشان می دهند که رژیم جمهوری اسلامی برنامه ریاضت اقتصادی و تحمیل فقر و فلاکت را با دو عنصر تقویت ماشین نظامی و تقویت بنیه اقتصادی نهادهای مذهبی برای گسترش تبلیغ جهل و خرافه در هم آمیخته است.
در برابر رژیمی که حربه سرکوب، اصلی ترین گزینه آن در رویارویی با مبارزات کارگری و اعتراضات مردم جان به لب رسیده است، طبقه کارگر و محرومان این جامعه چه خواهند کرد؟ آیا طبقه کارگر اجازه خواهد داد که بخش عمده از بودجه ای که ریال اول تا آخر آن از گرده استثمار طبقه کارگر بدست می آید، صرف سرپا نگاه داشتن رژیم جنایتکار سرمایه داری اسلامی و ارگانهای سرکوب آن و در خدمت مداخله گری های نظامی در کشورهای منطقه و کشتار مردم بی دفاع قرار گیرد؟ برای مقابله با این تعرض افسار گسیخته به سطح زندگی و معیشت کارگران راهی جز متحد کردن و سراسری کردن اعتصابات و اعتراضات جاری کارگران حول مطالبات آنان، راهی جز برپا کردن تشکل های طبقاتی و توده ای کارگران و تحزب یابی فعالین و پیشروان جنبش کارگری برای تشدید مبارزه طبقاتی و همراهی دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی وجود ندارد.
پنجشنبه - ۲۹ آذر - ۱۳۹۷ , 20 - 12 - 2018
|