در روز سه شنبه نوزدهم دی ماه جمعیت کثیری از دانشجویان و مردم مبارز و آزادیخواه شهر تهران به تحصن خانواده های بازداشت شدگان خیزش سراسری دو هفته اخیر در مقابل زندان اوین پیوستند و با بانگ رسا خواستار آزادی همۀ زندانیان سیاسی شدند. تظاهرات مردم معترض به رغم حضور پر شمار نیروهای امنیتی و انتظامی رژیم و یورش آنان به صف معترضان تا پاسی از شب ادامه یافت. بنا به گفته شاهدان عینی مأموران امنیتی و سرکوبگر رژیم با هجوم به مردم معترض و خانواده‌های بازداشت شدگان، آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. اما مردم معترض بدون آنکه در برابر شدت عمل نیروهای سرکوبگر ترسی بخود راه دهند یکصدا با شعار "بترسید، بترسید، ما همه با هم هستیم" به مقابله با آنان پرداختند. مردم معترض در جریان این رویارویی که فیلم ویدئوی آن در شبکه های اجتماعی انتشار وسیعی پیدا کرد صحنه های پرشوری از مقاومت و ایستادگی در برابر نیروهای دشمن را به نمایش گذاشتند.
مبارزه برای آزادی بازداشت شدگان خیزش سراسری اخیر و زندانیان سیاسی در حالی ادامه دارد که بعد از انتشار خبر مرگ سینا قنبری در قرنطینه زندان اوین، مقامات قضایی رژیم در استان مرکزی مرگ یکی دیگر از بازداشت شدگان به نام وحید حیدری را تأیید کرده و از سوی دیگر بستگان محسن عادلی، اهل دزفول، یکی دیگر از بازداشت شدگان اعتراضات اخیر می گویند که ماموران اعلام کرده اند او در زندان "خودکشی" کرده است. این روزها درز خبر قتل حداقل سه تن از بازداشت شدگان اعتراضات اخیر به بیرون از زندان، نگرانی تکرار فاجعه قتلگاه کهریزک را در اذهان عمومی زنده کرده است. در همین رابطه سازمان دیده بان حقوق بشر با انتشار بیانیه ای نسبت به سرنوشت و جان و سلامت زندانیان اخیر در ایران ابراز نگرانی کرده و گفته است که "بیم آن می رود تجربۀ هولناک بازداشتگاه کهریزک بار دیگر تکرار شود". این نگرانی ها در حالی است که محمود صادقی نمایندۀ مجلس اسلامی رژیم اعتراف کرده که دست کم ٣٧۰۰ نفر در جریان تظاهرات سراسری دوه هفته گذشته که بیش از هشتاد شهر ایران را در برگرفت دستگیر شده اند و هنوز هم در بسیاری از شهرها حکومت نظامی اعلام نشده برقرار است.
این موج وسیع از دستگیری ها و بگیر و ببند زمانی تشدید شد که خامنه ای ادعای نخ نمای دیکتاتورها را تکرار کرد و خیزش توده ها را محصول "پول، سلاح، سیاست و دستگاه امنیتی دشمنان" خارجی دانست. خامنه‌ای روز سه شنبه نوزدهم دی ماه نیز در دومین اظهار نظر در مورد اعتراضات سراسری سازماندهی اعتراضات ضد حکومتی را به آمریکا، اسرائیل و تلویحا به عربستان نسبت داد. روحانی نیز در ادمه مواضع خود به دنباله روی از ولی فقیه مردم معترض را یک عده آشوبگر خواند که به خواست دشمنان و بدخواهان نظام اسلامی به مقدسات و پرچم کشور اهانت کرده اند. فرماندهان سپاه پاسداران نیز از ترس اینکه مبادا کنترل کامل اوضاع را از دست دهند همزمان با آغاز این تهدید و افترا ها شبکه های اجتماعی را مختل نموده و نیروهای ثارالله و بسیج را به جان مردم انداختند. نیروهای سپاه و امنیتی رژیم با یورش به صف تظاهرکنندگان از لحظه آغازین تا کنون بیش از ۲۰ تن را به قتل رسانده، صدها تن را زخمی و هزاران نفر را دستگیر کرده اند. واکنش های تا کنونی نشان می دهند که اصلی ترین گزینه کادر رهبری سپاه و دیگر سران رژیم برای رودررویی با شرایط جدیدی که در ایران پیش آمده همچنان تشدید فضای امنیتی و بکار گرفتن حربه سرکوب است.
دیکاتورها از تاریخ درس نمی گیرند. سران رژیم جمهوری اسلامی که از همان ابتدا حکومتشان را بر ترس و وحشت بنیان نهاده اند، اکنون خودشان هم تحت تأثیر این روش نهادینه شده، در فضایی آکنده از هراس و وحشت بسر می برند. سران رژیم حتی در لحظاتی که غضبناک فریاد می زنند و تهدید می کنند، خود نیز از ترس بر خویش می لرزند. سران رژیم نمی خواهند باور کنند که بیش از این نمی توانند با تکیه بر حربه فریب و سرکوب به حاکمیت خود ادامه دهند. خیزش توده ها که با سرعت شگفت انگیزی سراسری شد فقط گوشه ای از دگرگونی هایی را که در آگاهی جمعی و شرایط روحی توده ها به وقوع پیوسته را نشان داد. این دگرگونی ها را که عمیقا در شرایط مادی زندگی مردم ریشه دارد نمی توان با قوه قهر و سرکوب به محاق برد.
رژیم باید بداند که اگر زیر برق سرنیزه و با توسل به موج این سرکوب ها بتواند موقتا موج اعتراضات سراسری را فروکش دهد، اما نمی تواند آتش خشم توده های جان به لب رسیده را خاموش کند. برای مقابله با این موج سرکوب و به عقب نشاندن رژیم از گزینه ای که انتخاب کرده است راهی جز دامن زدن به اعتراضات کارگری و توده ای وجود ندارد. تظاهرات جمعیت کثیری از دانشجویان و مردم آزادیخواه تهران در مقابل زندان اوین با شعار " بترسید، بترسید، ما همه با هم هستیم" و همچنین اعتصابات کارگری در همین چند روز اخیر نشان می دهند که رژیمی که سر تا پایش را ترس و هراس فرا گرفته است بیش از این نمی تواند مردم را مرعوب کند. در روز نوزدهم دی ماه همزمان با برگزاری تظاهرات در مقابل زندان اوین، بیش از هزار تن از کارگران خودروسازی شرکت هپکو در اراک که از روز پنجم دی ماه در اعتراض و اعتصاب بسر می بردند، به سوی استانداری راهپیمایی کرده و در میان استقبال مردم خواسته های خود را فریاد زدند. در همین روز کارگران شرکت ایران قوطی قزوین و کارگران کارخانه روغن نباتی پارس قو برای پیگیری مطالبات خود، اقدام به برگزاری تجمع های اعتراضی کردند. کارگران سد "شفارود" در استان گیلان از هفدهم تا نوزدهم دیماه برای دستیابی به خواسته هایشان دست به اعتصاب زدند. هیجدهم دیماه صدها نفر از کارگران شرکت حمل و نقل خلیج فارس، کارگران کارخانه شماره یک نساجی قائمشهر و کارگران کارخانه چینی اصفهان در اعتراض به خصوصی سازی، نداشتن امنیت شغلی و عدم پرداخت مطالبات خود، تجمع های اعتراضی سازمان دادند. روند رو به گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری همزمان با موج سرکوبگری ها و در شرایطی که سران رژیم وانمود می کنند که خطر را از سر گذرانده اند می تواند جنبش اعتراضی و توده ای را وارد فاز نوینی کند.
2018-01-11 | ۱۳۹۶-۱۰-۲۱
